uyanmasın diye kımıldamamak

bu kadar sevdigim kimse olmamıştı, onu farkettim. kedim genelde başına buyruk, sırnaşık olmayan, mesafeli, uzaktan seven bi kedidir, benim gibi*. Ama bi de canı isteyince mırmırmır çevremde dolanıp, oturuyosam yanıma gelip inatla bitişip, ya da üstüme çıkıp uyuması var. Olduğum gibi kalıyorum uyanmasın kuzum diye. Susuzluk ve fazla su birikimi* rekorları kırdım. Tek elle klavye tuşlamalar, kullanmadığın elinle yemek yemeler.. bu benle eğleniyi mi yoksa yahu? şşt, kaklen* üstümden!

Bi çoçukla uyuduğunda kol uyuşmasıyla kaldırır. Ne uyuyabiliyorum, ne de uyuşmayan bi tarafım kalıyor. Ama öyle tatlı uyuyorlarki kımıldamayı göze alamiyorsun işte.

üzerim açılsa yorganı çekmiyorum o derece.