umuda kalkan gemilerin hiç geri dönmemesi

insanı yakıp yıkan gerçeklerdendir. zaten bir anısı vardır insanın bir de hayali vardır, yaşamayı değerli kılanlar listesinde. eğer anılarınız sicim sicim elinizde olmayan sebeplerle, elinizde olmayan üzüntüler tarafından gasp edilmişse, bir tek hayalleriniz kalır tebessüm nedenleriniz arasında. ama umuda kalkan gemilere bindirdiğiniz o hayalllerden bir daha haber alınamadıysa, çok seneler geçip hala dönmüyorlarsa seferlerinden, şu soğuk kış günü nefes verirken ağzınızdan çıkan buhar harici ne anlamı kaldı yürümenin,, ağlamanın ve de uyumanın.

(bkz: amuda kalkan gemilerin hiç geri dönmemesi)

(bkz: yaran yanlış okumalar)