bugün

insanı derin üzüntülere gark eden hayattır.

bu sabah kalktım düşündüm. aynanın karşısın geçip ''ben kimim'', '' bu hayattaki amacım'' ne dedim. sonra annem içeri girdi. oğlum aptal mısın niye kendine konuşuyorsun? dedi. anne dedim hayatı sorguluyorum. oğlum hayat basittir ''yemek buldun ye, dayak buldun kaç'' dedi. bravo dedim anneme. elini öptüm. bir ıhlamur kaynatta oturup karşılıklı içelim hem seda sayan'ı izleriz dedim.

neyse sonra farkına vardım ki benim tek sosyalleştiğim yer burası. eğer burası bir gün kapanırsa yerle yeksan olurum. hayatta bir kıymetim kalmaz. eski yeşilçam artistlerine dönerim. çıkarttım çorabımdan samsun 216'mı bir tane yaktım. inşallah bu hafta fener'e yenilmeyiz yine 2-1 dedim.