bugün

atatürk düşmanlığıdır.
kemalizmin emperyalistler tarafından işçilere karşı kurulan organizasyon olarak kabul ederler.
atatürk' e faşist derler.

milli bağımsızlığa inanmamaktır.
kalıplara sıkıştırılmış, merkez parti ne veriyorsa onu yiyen, herkesin gri tulumlarla mutlu mesut işe gittiği bir ülke hayal etmektir.

diğer komünist ülkelerdeki yoldaşlarına silah üreten fabrikalarda marşlar eşliğinde mermi dolduran sevgi pıtırcığı olmaktır.

komünist ülkelerin toplu katliamlarını, işkencelerini, vahşi deneylerini, nükleer silahlarını görmezden gelmektir.
istisnaların kaideyi bozmadığını düşünürsek genelde özenme sonucu oluşan bir sendromdur, zehir gibidir. panzehiri ise paradır. üstüne de cila niyetine (bkz: ayn rand) okunabilir.
güncel Önemli Başlıklar