bugün

son yurtdışı gezimden sonra artık beni çileden çıkaran, buna bir standart getirilsin dedirten antite; kendisini oluşturan harflerin telaffuzunun kelimede değişmeden kalması. şimdi bir türk'e sorsanız "türkçe yazıldığı gibi okunur kardeşim, sorunsuzdur" der. gündelik hayata geçildiğinde yutulan söylenmeyen onlarca harfin hesabı yapılmaz, çünkü teoride yazıldığı gibi okunmaktadır türkçe. ingilize sorsanız o da aynı şeyi söyler, polonyalıya sorsanız o da size aynı şeyi söyleyip çıldırtır sizi. gelin görün ki yandan yemiş bir "l" leri vardır, "ou" diye okunur. scz vardır, "çş" okunur. bu kelime içine geldiği zaman da işte dediğimiz gibi, czesc kelimesi çeşç diye okunur der. artık birilerinin buna bir standart getirmesi, mümkünse bu kişinin de fransız olmaması gerekmektedir.