bugün

bugün farkına vardığım gerçektir efendim.

olay çukurova üniversitesi, balcalı hastanesinin tam karşısındaki durakta gerçekleşiyor. yanımdan bir ses geldi ve arkama döner dönmez bir hanım ablamızın yanımdan yere düşerken görmemle, hemen tutmaya çalışmam bir oldu. ne oluyor demeden, yandan bir herif tekme tokat bu hanım ablama vurmaya başladı, ulan ne oluyor dememle ablayı tutan koluma tekmeyi yemem arasında en fazla 2 saniye oynamıştır heralde.

şu hayır mübarek gün, "ne var lan orospu", "geber amına koyduğumun karısı" gibi cümlelerle adam karısına vurmaya devam etti, kalkıp abi sen ne yapıyorsun filan dedim ama nafile, adam hala korunmasız kadıncağızın üzerine yürüyordu.

koskoca durakta abartısız bulunan 200 tane insan müsveddeleri olayı sadece izledi 15 dakika boyunca. en son bağırdım,
"lan insanlıktan nasibini alan yok mu biriniz yardım edin" diye.

en son bir teyze geldi, kadını kaldırmaya çalıştı filan, ama adamı halen durduramıyorum halen kadının üzerine yürüyordu, en son "sizin insanlığınızı sikiyim" diye bağırıp polisi aramakta buldum çareyi.

polis geldi adamı kadını alıp karakola götürdü.

ama oradaki yüzlerce adam ve kadın, sadece böyle şey mi olur deyip geçiştirdiler.

olayın açığı şu ki, artık bu toplum olaylar karşısında tepkisizleşmiş, ve insanlığını yitirmiş. kendi milletimden utandım ilk defa..

yazık.. çok yazık..
toplumda terbiyenin bitip, ahlaksızlığın tavan yaptığı gerçekle aynı da olabilir.
bu öyle bir şey ki, tam bitti denilen yer bir kırılma noktası olup daha iyi bir şeye başlamak için fırsat olabilir.
bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın mantığının diğer tezahürü.

yukarıda anlatılan kadına şuanda gerçekten yazığım geldi. erkek ve adam sıfatıyla ortalıkta dolaşan insanın eşini herkesin gözü önünde dövmesi/onun onurunu kırması/incitmesi çok zor kabuk bağlayacak bir yara misali. bir de şu mübarek ayda.

dünyanın çivisi çıkmış...