tek tür müzik dinlemek

dinlenilen tek müzik türünden başka hiçbir müziği beğenmemek, her zaman kendi dinlediği müzik türünü övmektir. bazen diğer müzik türlerine bok atarak, o sanatsal faaliyetin içine etmektir. yazıktır, yapılmamalıdır, biz gençler kültür yelpazesi olmalıyızdır...

gereksiz hareketlerden biridir. dünya üzerinde sadece senin dinlediğin x türünde müzik yok. metalcisin diye sadece metal, hip hopçısın diye sadece hip hop, party boy olduğun için sadece techno dinlemek, bir nevi yüzeysel ve subjektif bir davranıştan öteye gidemez. önyargılı bakmanın yanlışlığıdır. açıkçası, ben metal müziğe hayranımdır. her daim metal ilk tercihim olur. ama şöyle bir yerden ayrılırım; hayatım sadece metal müziğe endeksli değildir. her bala parmak bandırmışlığım vardır. farklı tatları denemenin zevkini çok yaşamışımdır. yeri geldiğinde; çok kaliteli bir techno, bir arabesk, bir hip hop ya da rap, bir caz, bir blues, bir punk, bir türkçe/yabancı pop, bir klasik müzik, bir etnik müzik, bir türk sanat müziği, bir türküyü... vb gibi bir sürü müzik türünü dinlemişliğim vardır ve hep de olacaktır. hepsinin farklı bir kültürü, yaşayışı, dini, siyaseti, maddisi, manevisi ve felsefesi olan sesler bütünüdür. tek bir müzik türüne bağlı kalarak, dışardaki farklı hayatları tanıma şansına sahip olmamız mümkün değildir. ayrıca şöyle bir şey de vardır ki; tek bir müzik türüne odaklı kişiler, çoğunlukla diğer müzik türlerine karşı manasız bir karşıt tavır içindedir. hadi, metalciyle arabeskçinin birbirlerine tiksintiyle bakması bir nebze anlaşılır olabilir. ama bir metalciyle punkın arasında ne gibi bir husumet yaşanabilir akıl sır erdirmek mümkün değildir. sonuçta birçok tür birbirini desteklemiş, yol vermiş, birbirlerini tamamlamıştır. kalkıp bir fatboy slim, bir rza, bir ac dc, bir metallica, bir the tea party, bir zeki müren, bir massive attack, bir the ramones, bir sex pistols, bir müslüm gürses, bir ibrahim tatlıses dinlenmez de, kim dinlenir. daha sayabileceğim o kadar çok çeşit müzik icraat eden kişi ya da grup var ki...
kimse kimsenin müzik kültürüne dil uzatmaya hakkı yoktur. her müzik türü, kendi içinde doğrusu ve yanlışıyla bir değerdir. hiç dinlememek bir kayıptır. en azından farklı tatları denemekten çekinmeyin. pişman olmazsınız. ben olmadım...

tercih meselesi ve mutlu olma-olmama durumudur. bazı insanlar bazı tür müziklere tahammül edemezler. mesela birine sevmediği halde opera dinletebilir misiniz? hayır.. * öyleyse bırakın işkence etmeyi de, ne seviyorlarsa onu dinlesinler.. *

her gün, birkaç eş dost dışında artık kimselerin uğramadığı, 30 yıllık eşyaların olduğu dükkanında o eşyalardan biraz daha genç tek hoparlörlü, cızırtılı bir radyoda, bir yandan gelen bir kaç sökük, daraltma işini yapaken eski günlere özlemle türkiye radyo televizyonları birinci radyo programı'nın çaldığı türk halk müziği ve türk sanat müziği yayınını dinleyen, programa telefonla konuk olan çobanın sunucuya sorduğu "acaba bu el radyoları cep telefonu kadar zararlı mıdır?" sorusuna hafifçe tebessüm eden terzinin yaptığı şeydir.