tek kisilik

bir kişinin kullanımı için üretilen nesneler.

(bkz: tek kişilik yatakta iki kişi yatmak)

hayatimiza gittikce yerlesmeye baslayan kavram. sehirler buyudu, apartmanlar buyudu, daireler buyudu ama icinde yasayan insanlar kuculdu. markete gidiyorsun, sebze aliyorsun ama sadece tek kisilik. evine esya aliyorsun ama sadece tek kisilik. gittikce bireysellesen, robot gibi yasayan toplumlara donusmeye basladik. sartlar mi bizi boyle yapti yoksa biz mi sartlari bu hale getirdik, bilemiyorum. sozde hepimiz bu artan yalnizligimiza uzuluyoruz. ne sevdiklerimize sevgimizi gosterebiliyoruz ne de sevilmeye izin veriyoruz. biri yaklastiginda, hayatimiza girmeye calistiginda hemen butun "guc kalkanlarimizi" devreye sokuyoruz. korkuyoruz bir yandan da korkutuyoruz. peki nasil birlikte olacaz? ne zaman herkes gece yatagina yattiginda "yalniz" uyumayacak?
ve "sair" emre aydin'in da dedigi gibi; "Tek kişilik eşyalar , küçük küçük bavullar
Hikayenden arda kalan".
sanirim hepimizin hikayesinden ardan kalanlar tek kisilik olacak.

insanda ozgurluk hissi uyandiran esyalar ya da mekanlar.