tek başına eve çıkmak

- aile bireylerinin özellikle annenizin diken üstünde oturmasıdır.
- kapıyı her daim anahtarla açmak zorunda olmaktır.
- sadece size ait bir evin varlığından derin haz almaktır.
- kış aylarında başladıysanız ilk iki ay 500 lira doğalgaz faturası ödemek demektir.
- asla yalnız yaşamamak; evinizin her daim dolup taşması demektir.
- en nihayetinde maddi savaşa yenik düşüp küçük odaya ev arkadaşı almaktır. ühühü.

tek başına eve çıkılmaz, evde tek başına kalınır. nasıl mı?

1. arkadaş okulu bitirir,
2. arkadaş 2 kişi kaldık diye ben bu kirayı ödeyemem der.
3. arkadaş da vay hımınskym diye küfreder.

3. arkadaşa sorsan, tek başıma kalıyorum havasındadır. dışarıda millet de onu tek başına eve çıkmış zanneder. bilmezler ki kazın ayağı öyle değil. adam acından ölüyor.

tam bir yıl önceydi, sınavlar şubat sonlarına doğru bittiği için, ocak ayının sonunda ev sahibine bildirdik, 5 kişi kalıyorduk, üçü arkadaşlarının yanına, biri yurda çıkacaktı. ben eve çıkmak istiyordum tek başıma, bir sürü ilan baktım, aradım, sınavlar da vardı, şubatta hem faturaları, hem nasıl taşınacağımı, hem sınavları düşünüyordum... çok ucuz bir yer buldum, ev sahibiyle anlaştım, sözleşme imzaladık, martın birinde sözleşme icabı eve girebiliyordum; adam istersen birkaç gün önceden gel, sorun olmaz, para da almam, demişti, ama ben istemedim, bir gün kala eşyalarını taşımış arkadaşlar, araba felan tutmuşlar sanırım, ben üniversitedeydim, dönem başlamıştı; şubatın son günü, son bir kez o eve gittim - boştu, bir köşede poşetlere, bavullara doldurduğum eşyalar duruyordu, bir tane de çekyat vardı, onu açıp, orada yattım o gece, soğuktu - bütün gün, diğerleri taşınırken, kapılar pencereler açıkmış, içerisi buz gibiydi, neyse, sabah saat on gibi taksi çağırıp evden çıktım, sözleşmede yazan adresi söyledim, şu anda yazdığım yere geldim, tam bir yıl önceydi, kendimi, 1 gece bile fazladan kalmaya ikna edemediğim bu yerde, gelmemek için, soğukta, dandik bir çekyat üzerinde, örtünecek doğru dürüst bir şey olmamasına karşın, eski kirada kalmıştım. ama zaman geçince, burası gerçekten "benim" oldu sanki, hayatımdaki bir çok şey burada değişti, kendi kendine kaldıkça insan, sanki daha iyi anlıyor kendini, öfkelendim, üzüldüm, ağladım, sevindim, güldüm bu duvarlar arasında; tam bir yıl oldu, kendimi anlamakta attığım büyük bir adımın üstünden geçen bir yıl... asosyal birisi miyim? bu odadayken evet, ama arkadaşlarımla görüşünce (bir kaç ayda bir de olsa), hiçbir şekilde asosyal bir tavır sergilemiyorum, fazlasıyla güzel vakit geçiriyorum insanlarla, hatta esprilerimi takdir edenler bile var; ama, tek başıma kalınca, sanki hayat insana daha gerçekçi görünüyor: farkındalık artıyor, çünkü çoook fazla düşünecek zaman buluyor insan, ama kendini ifade etmek de büyük ölçüde zorlaşıyor, insan, karmaşıklığını kavradığı (karmaşıklık derken, anlatmakta zorluk çekilen, kelimelere sığmayacak) düşüncelerini anlatıp, insanların anlamayacağını bile bile anlatmaktan vazgeçiyor - sükut ediyor...
kısacası, eğer buhranlarınız varsa, eğer kararsızsanız, imkan varsa ayrı eve çıkın, o yalnızlık ortamının anlatılamaz tadını alın, ne üniversiteye, ne arkadaş ortamına çıkmayıp, kimseyi aramayıp, günlerce ağzınızdan tek kelime çıkmamış olmasına rağmen, kafanızın içinde oluşan zibilyonlarca diyaloğu, monoloğu dinleme şansınız olur.

ama peşinen söyleyeyim, sağlam sinirleriniz yoksa, sabrınız da pek yoksa, ya hiç tek başınıza eve çıkmayın, ya da sırf deneyin imkanınız varsa, ama olmuyorsa sakın kasmayın.

1 sene denediğim hadisedir. ancak dayanılacak gibi değil arkadaş. bir de o zamanın hatun kişisi bana yol gösterince nasıl yalnızlık, nasıl bunalım. ev boş, duvarlar bana bakıyor ben duvarlara falan.. sonra arkadaş şart oldu. gittim aldım bi tane eve. arada cinslikler yapsa da idare ediyoruz işte.

ama 2 kişi iyidir. ben söyleyeyim de..

en mantıklısı.

şiddetle tavsiye edilir.

tek başına yaşamak güzeldir. özgür hissettirdiği kadar eğlencelidir de.. yalnız biraz dağınık bir insansanız, hayatı 'nasıl olsa yarın yaparım' tadında yaşıyorsanız işler çok zor oluyor. öncelikle evdeki eşyalar ne kadar estetik olursa olsun ev dağnıksa bok gibi görünüyor. misafir çağırmadan önce mutlak suretle misafirin geliş saatinden önce eve gidip yerde, sağda solda kalmış kondomları toplamak, mutfaktaki yığını azaltmak ve laptobun geçmişini silmek gerekiyor. kişiden kişiye değişiyor bu tabi ama benim için genel olarak eziyet hali yalnız yaşamak.

en kötüsü kapıyı açan yok lan, kapıyı açıp hoş geldin canım diyecek insan o kadar büyük bir ihtiyaç ki.. kapıyı açınca otomatik olarak hoş geldin diyen zil sesi gibi bir şey olsa yaptırırım amk.

her şey göründüğü kadar basit değil işte..

3 senedir içinde bulunduğum durumdur.

Gayet keyiflidir,güzeldir.

Çok iyi hesap yapmadan asla yapmamanız gereken bi durumdur. Hele sırtınıza kene gibi yapışacak uğursuzlarda varsa oturun oturduğunuz yerde diyeceğim durumdur.

Öğrenci iken kiranız fazla diye emanet internet ile entry girme durumuna düşürebilen durumdur.istediğin gibi müzik , kitap , yemek , temizlik , pislik , geyik yapmanın önünü açan ve her insanın hayatının bir döneminde gerçekleştirmesi gereken güzelliktir.sorumuluk fazladır , sıkıntıya sokabilir , akıl sağlığını ve beden sağlığını tehlikeye sokabilir.ama manevi bir krallık ve huzur yaşatır.kahve , kitap triplerine fotografsız zevk alabilen biri isen koltuğunun başında bir egemenlik kurup , 4 durvar ile hazır ola geçip milli marşını bile okuyabilirsin. tabi bunu yaptığında çok tan o 4 duvar senin tüm yaşamına ortak ve sırdaş olmuş olacaktır.olmamalarına dikkat et , sonra yemek yaparken onlara danışıp , evden çıkarken eyvallah diyebilirsin.he zevkli mi ?harikulade . ancak yalnızlığı seven ve kitaplarda dolaşmaya alışık biri olman gerekir .güya evden adımını atamazsan seni canlı tutabilecek tek şey onlar.

niye bilmem küçüklügümden beri hayalimdir.

1 ay 2 ay güzeldir. Hatta paran bolsa böyle bir evin olacak haftada 1-2 gidip kafa dinleyeceksin ama 10 yıldır yaşadığım hayatın özeti. Berbat!

temizlik sende bulaşık sende yemek sende her poh sende. Bak yarın ütü var salı günü Samsun'a gidilecek iş için hazırlanacak dosyalar var hangi birini yapayım nereden başlayayım. Muhtemelen yine ütüleri dışarı vereceğim 20 lira öyle gidecek ev temizliği için buradaki bir ablaya rica edeceğim 70 de ona vereceğim etti mi 90 hop üfledim havaya parayı yine. Tabi raporu hazırlayacak bir sekreterim yok ne yazık ki.

yaklaşık 4 yıldan beri yaptığım iyi ve kötü yönleri vardır. evi bok da götürse pislik senin pisliğin eve geç geldin yok bulaşıkları neden yıkamadın derdi yok. Kötü yanı genelde tek başına çekersin kafayı zehirlensen seslenebileceğin birini bulamazsın.

Yıllar önce yaptığımdır. Müthiş bir şey tavsiye ederim. Tabi fakirleri tavsiyemden muaf tutuyorum.

Kendisiyle yüzleşir insan. Gece başını yastığa koyduğunda yaktığı sigaradan çıkan dumanın kıvrak dansını izlerken çok düşünür. Ve bir insan, yalnız kaldığında bazı gerçekleri daha iyi anlar. Tek başına uzakta yaşamanın tek artısı budur, eğlenceli aktiviteleri saymazsak. Ama diğer yarın ailenin yanında kalır. Gece yavaş yavaş gün ışığına teslim ederken kendisini, "nasıllar, ne yapıyorlardır acaba" diye bi sigara da bunun için yakarsın.

yazarların hayali olduğunu gördüğüm ve benim gerçekleştirdiğim durumdur. ama 2 kişi olmak 1 kişi olmaktan iyi 3 kişi olmaktan daha iyidir.

En güzelidir.
Arkadaş dost kardeş bile olsa kimsenin dağınıklığıyla, pisliğiyle gürültüsüyle uğraşmamaktır.

Yalnız olmayı çok seviyorum. Hatta annem, babam ne bileyim son 4 yıldır ev arkadaşım evde olmayınca bi süre seviniyorum.(tabii ki hepsini çok seviyorum ama hoşuma gidiyor işte)

Yani karakterim yalnız olmaya çok müsait gerçekten nadiren sohbet etme ihtiyacı hissederim ve yalnızken korkmam. Ama bu yıl yalnız yaşayacak olmam iyi hissettirmiyor. Çok özenmeyin.

Yalnızlık iyidir amına koduklarım, biraz ay bir kağıt biraz şiir, tek başına gülüşün neşeneden biraz fazla, mumlarla karşılıklı kendi içini yemek, hiçken her şey olduğunu hissetmeler, kafana göre takılmak, biraz hegamoni biraz huzur tek başına kendine racon kesmeler, kendine kızıp nedensizce gülüşler, sorumluluk kavramını yitirmek biraz pencereden kalabalığa bakıp imrenmek sonra korkup tüm o karmaşadan perdeyi çekmek, biraz kendinle dertleşmek, biraz kedi ve kuş bir fanusta tek balık epeyce sessiz uyku..

inanılmaz rahat bir şey fakat tek başına o kadar fatura ve ev kirası odemek çok koyuyor.

1 hafta sonra ev arkadaşı aranıyor ilanı asmayı gerektiren durumdur.