tarihin sonu ve son insan

francis fukuyamanın insanlığın sosyolojik evrimi üzerine incelemelerde bulunduğu fikirler tespitler yumağı
kitap.

--spoiler--
aquino başkanlığa seçildikten sonra bütün ciddi toprak reformu girişimleri, bir toprak reformundan zarar görecek çevrelerin denetimindeki yasama organının direnişi nedeniyle başarısız kaldı. bu durumda demokrasi, gerek kapitalist büyümenin gerek uzun vadeli istikrarın ön koşulu olan eşitlikçi bir toplumsal düzenin oluşması için uygun bir çerçeve olmamaktadır. böylesi koşullarda modern bir toplumun yaratılması için diktatörlük işlevsel olabilir.

başka bir yerde de
demokrasinin pat durumuna düşmesi ile sonuçlanan çıkar çatışmalarından bahsediyordu ama onu bulamadım şimdi

--spoiler--

kapitalizmin dişlilerini yağlamayı ve cici gözükmesini şiar edinmiş francis fukuyama adlı zatın en bilinen kitabı. yazdığı bu kitap da aynı doğrultuda.

demokrasi, ekonomi, felsefe ve sosyoloji gibi konularda yer yer önemli saptamalara sahip, düşünmeye iten anlatımları olsa da bu çabası tarihin sonuna geldiğimizi, kapitalist sistemin geçmişten bugüne sosyo/politik evrimsel sürecin nihai aşaması olduğu dolayısıyla aşılamayacağı fikrini kanıtlamaya yetmiyor. sosyal ve bireysel yaşamda özgürlük, eşitlik, arzu ve kabul görme olguları üzerinden kapitalist ve komunist devlet/toplum yapısını karşılaştırırken komünist düzeni yerin dibine sokmaya çabalayıp kapitalist düzenin salt iyi yönlerine değiniyor.

düşünmeye iten, tartışılası yönleri var ve bazı kısımlarda bilgi verici olabilmiş. o yüzden keşke okumasaydım noktasında değilim.