tanımadığı kişilerle senli benli konuşma ahmaklığı

murathan mungan'ın şu sözünü hatırlatan ahmaklıktır.
'' ben sizin nereden seniniz oluyorum ? ''

çok gıcık bir durum. yani sen hiç tanımadığın birine neden sen diye hitap ediyorsun? senli benli konuşabilmek için en azından tanıştırılmış olman gerekir ki o samimiyet ile sen diye hitap et karşındakine. örneğin bir mağazaya girdiğimde satış elemanı "ne tür bişey bakıyosun?" "şöyle bişey var istersen" tarzı cümlelerle yaklaştığında uzaklaşasım geliyor yani bu sanki küçük çocuğa hitap eder gibi "ne bakmıştın canım ay ne şeker şeysin sen öyle" falan gibi sevgi gösterisi mi yapcaksın nedir yani. sanki biraz saygısızlık gibi geliyor bana, toplum içinde daha dikkat edilmesi gerekir.

(bkz: sen-siz ile haddini bildirmek)

samimiyeti ahmaklık olarak gören kişi söylemidir.
hayır yani gerçekten ama gerçekten iyi niyetiyle böyle konuşan insana nasıl ahmak denir bilemiyorum. Siz diyince daha mi "biri" oldun sanki.

senden 10 yaş küçük liseli çocuğa bir şey sormak istediğinde "siz" diye hitap et de arkandan yapılmayan ipne geyiği kalmasın veya gece sokakta gördüğün barzonun birine bir şey sorarken "siz" diye hitap et ki ya "top bu" deyip iki tıklatsın yada "aha nonoş" deyip paranı alıp iki tane de geçirsin suratına.

her yerde herkesle konuşmanın ayrı bir adabı vardır. iş yerinde "siz" kullanılır. üstlerine "siz" dersin tanımadığın kadınlara "siz" dersin vb... ama heryerde "siz" diyeni s.kerler.

genelde yaptığım ahmaklık, zaten karşı taraf mesafe koyma niyetindeyse direk iletişimi kesiyorum.

tanımadığın kişilerle sizli bizli konuşma ahmaklığından iyidir.