bugün

Tanrıya ulaşıp ulaşmayacağını kimsenin garanti edemeyeceği mektuplardır.
öylesine işlerdir...

(tanrıya mektuplar 1) 02.09.2021

ben ve yalnızlığım, sustuk yıllarca
alıştık susmaya, konuşmayı unuttuk
suskunluktan daha anlamlı bir ifade bulamadık...

kimsenin halimden haberi olsun istemem
kimse görsün, duysun istemem
bu durumda anlaşılmak fena bir şey olurdu.

Nefret ettim anlayan gözlerden
nefret ettim anlaşılan halimden
nefret ettim fikir yürütürken kendini ele veren gözlerden,
devrilen o aptal gözlerden...
nefret ettim susmayan dillerden
nefret ettim kendimden...

çarmıhtaki kardeşimin ruhu bende yaşar
o ruhun emanetçileri bilmem nerede yaşar
tanrının kuzuları her gün bir başka çarmıhta ölür
gözyaşlarım ve kanım kardeşlerim için...

can ona döner el mahkum acı ruhu kemirirken
gidecek yollar tükenir bir tek onun yolu kalır
bütün suskunluklar cevapsız orta yerde kalır
bütün suskunluklar sahipsiz orta yerde kalır...