tanimadigi akrabasinin ilgisine maruz kalan cocuk

(bkz: sen beni tanıyor musun bakayım)

(bkz: ben hüsnü dayın)

+götüreyimmi seni istanbula hı?
+ kem küm
+sen artık bizim çocuğumuz ol hı ? götüreyim mi?
+gülüyomuş gibi yapmak, kem küm.
+ayfer biz senin oğlanı götürüyoruz istanbula o artık bizim çocuğumuz olcak tamammı annesi?
+tamam
+bak annende tamam dedi götürüyoruz seni sen artık bizim çocuğumuzsun
+çocuk hariç ortamda bulunan herkesin kahkaha atması.

-yavrıım beni tanıdın mı?
-yok tanımadım.
-ben senin anneni köylüsüyüm ya oğlum, az mı geliyodun evimize?
-yok hatırlamadım.
-hani sen 6 aylıktın da sünnet ettirmişlerdi seni, unuttun mu guzuum?
-doğduğum köyden tiksindim lan sayenizde. yuh be.

yazılanların hepsinin aksine zaten karşıdaki zat küçük bir çocuk oldugu için yok akrabaymış çok çükümü göreceklermiş vs. umursamayacağı ve yıllar sonra zaten adamakıllı hatırlamayacağı için herkes için sıradan bir durumdur.

çükcan ortaya çıktıktan sonra hüseyin üzmez durumları olurda olay farklı bir boyuta taşınır tabii, dikkat etmek lazım.

'gitselerde bise bu işkence' diye içinden geçirmene sebep olan durum

tecrübelerime dayanaraktan, kuvvetle muhtemel baba ya da daha az olasılıkla anne tarafından doğu- güney doğu (sen şuna anadolu desene) memleketli, bol çocuk yapılan sülaleden gelme bir ebeveyne sahip çocuğun yaşadığı durum ve dumurdur. her memleket seyahatinde çevresinde hayal meyal tanıdığı insanlar dolaşmakta, sürekli çay içmekte ve ikram etmektedir. hele çocuğumuz doğma büyüme istanbullu ise ilk gün konuşulanları anlamakta zorluk bile çekebilir henüz küçükken. "yavrıım, tanıdın mı beni? he mi?" nidalarıyla kucaklanır, öpülür ıslak ıslak. buruş buruş suratlı yaşlı amcalardan teyzelerden korkarak kaçan bi çocukluk dönemidir, aşılır.

yakın bir tarihte kocamaaann bir servetin tek varisi olma ihtimali yüksek olan çocuktur.

(bkz: bi siktir git çay koy) denilesidir ama denilememektedir ortam müsaade etmemektedir. buna rağmen küçükken beni çok sıkıştıran bir akrabamıza dilim dönmeyen halimle "oroffu" demişliğim vardır. sert ve sağlam duruşumu sergilediğim ilk andı hayatımda.

+Tanıdın mı beni canım ?
-Yoo sen kimsin abla ?
+Tanımazsın tabi ben seni bebekliğini gördüm en son.
-Tamamda sen kimsin ?
+Benim beeee tanımadın mı Annenin dayısının kızı.
-Heee nasılsın abla ?
+iyi nolsun en sonunda tanıdın.

osmanı örnek alırsa çok güzel cevaplar verir;

- ben seni çok seviyor.
+ sen beni tanımıyosun ki niye seviyosun?
- sen çok akıllı çocuk,
+ sen aptal!