bugün

bazı entryları okuduğumda o an aklımdan geçen düşünce.

bir de bazen bunun tam tersi de olabiliyor. (bkz: kurban olduğum neler yaratıyor)
- abi ben sözlüğü bırakıyorum.

+ niye lan?

- çok geri zekalı hissettim kendimi birkaç entry okuyunca, zehir gibi çocuklar var.

+ yazsana bunu, belki seni örnek alıp bırakanlar olur da sözlük toparlanır.

- ee, sen kalıyo musun?

+ evet.

- niye ki?
zekice yazılanları, malca yazılanlardan ayırabilen yazarın düşüncesidir. zeki kimselerin yazdıkları inci gibi parlar, diğer sönükleri gölgede bırakarak.
kalemi cidden çok kuvvetli yazarlar vardır. bir de bunun tersi olan yazarlar ki yazar demek pek olmuyor sanırsam.
(bkz: ot gelip saman gitmek)
(bkz: amma velakin ki öyle değildir)