sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Hiçbir şeyi unutmadım, hiçbir şeyi hatırlamıyorum.

Bana da yazıklar olsun.

'We accept the love we think we deserve.'

Dün gece tüm kötü alışkanlıklarıma elveda dedim. Pişman değilim

Bazılarının hayattan beklentilerini gerçekten merak ediyorum. Acaba buraya yazdıkları gibi mi yaşıyorlar hayatlarını.

senin ben anan sikem anan.

Diğer insanlar kör bir şekilde gerçeği takip ettiklerinde hatırla, hiçbir şey gerçek değil.
Diğer insanlar ahlak veya kanunlarla kısıtlandırılırken hatırla, her şey serbest.

Hayatlarımız kısa ve bir o kadar da önemsiz. Kozmos bizi umursamıyor. Ne yapmışız, iyi yerine kötü işler işlemişiz, hiçbir şey, hiçbir şekilde fark etmez. Hiçbir şey sayılmıyor, kaydedilmiyor, en sonunda bir yargı yok. Basit bir sessizlik var. Ve karanlık. Mutlak ve tam bir karanlık...

Meraktan öldüm. Neredesin? Ne yapıyorsun?

görsel

şu hayatta güvenebileceğim sonsuza dek bağlanabileceğim bi insan bulamıyorum ya çok canım sıkılıyor buna. bende mi sorun yoksa tanıdığım insanlar mı fazla kalpsiz anlamıyorum.

gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım.

elemim bir yüreğin karı değil, paylaşalım.

ingilizce dilinden nefret ediyorum.

Hayırlısı be gülüm.

Kendime söz geçiremiyorken, daha kime ne diyeyim!!

Güzel yenilgiydin ama hala ayakta olduğuma göre mağlup sayılmam.

Günümüz insanının öz benliğini yaşaması olayı, çevresel gözlere çizilen imajdaki o benliğimi yaşamaktan ibaret acaba? Sanki acabası fazla geldi gibide neyse…
Evet her bir birey, sosyal medyasal statü ile bir şeylere benzemeye başladı. Alın size 21. Asrın insan güruhları.

''insanlar yalnızca yaşamın amacının mutluluk olmadığını düşünmeye başlayınca, mutluluğa ulaşabilir.’’
George Orwell.

Ya ben seni sevebilirdim be.

Bu işte bir yanlışlık var. 15 milyon insanın yaşadığı şehirde ben seninle neden bir haftada iki kez karşılaştım? Tam 4 ay o kırmızı yanaklarını göremedikten sonra, bu tesadüfler neden şimdi başladı? Peki neden sen eskisinden daha güzelsin? Nedendir benim bu çaresizliğim? Neden yanımdan bir yabancı gibi geçip gidiyorsun be sevdiğim. Ben seni unutamadım ki.

Bilmediğim ve ne yapacağı belli olmayan bir duyguyla hırpalanıyorum boyuna, bize ağır gelen kendimiziz.

hayatıma girişinin 6. yılıydı an itibariyle dün, bu vesileyle bir kez daha demek istiyorum: Allah belanı versin e mi?

aldılar götürdüler içimdekini, çok değil yalnızca bir kaç dakika oldu. inan kendime halim yok. şimdi gel de sarıl desen ne gelir ki elimden? baksana sayfalarca yazı, onu anlamayacak biri için. dur deme bana ben dursam da canım artık tak eder bana, tutar kolumdan götürür beni. geceleri yalnız mı bıraktım seni? hiç mi ısıtamadım ellerini? çok mu ağır geldi sevgim?
bu arayışlar içinde hiç 'ben' oldum mu?
haklısın. herkes yapar ben hatalıyım ,seni tekleştirdim , sara sara soktum bu bedene. yüreğinde birikenler var ya işte onlar yüzünden hep ,yoksa haklısın sen de; hak etmez ki insanoğlu bunca fedakarlığı o saf sevgiyi. hiç kimsem yok diye mi böyle. beni her üzdüğünde koşa koşa omuzunda ağlayabileceğim bir babam yok diye mi böyle? saçımın bir tek teline kıyamayan bir insanın yok diye mi yaptın bunları. olsun ben kendi korurum o saç tellerini, toplarım ellerimle kırılan o kalbi.
baksana aynada tanıyamıyorum kendimi , gülmek neydi sahiden? dudaklar ,sadece ağlamak için boşluk bırakır arasında .öyle değilmiş meğer.
en çok da ne üzüyor biliyor musun? bensiz de yapabilir - en çok bu üzüyor beni. şimdi kalkıp gitsem o gidenler arasında yerimi alırım sadece . ne adım kalır ne bir parçam.
yine oturmuş kendimle kavga ediyorum , bir yanım çok acıyor be . işte o yanımı öldürseler ses etmem kimseciklere . sahi o acıyan yanlar hayatta kaldı diye mi böyle?
bir hikaye yazdım diye oldu bunlar- bak görüyor musun yine iş açtın başına- o dünyada hayatta kalmaya çalıştım ama prenste prenseste sahtekarmış meğer. o sevgi gösterilerini milyonlarca insanı kandırmak içinmiş. hem filmleri de sevmem ben insanlara sahip olamayacakları sonlar vaad eder hep. herkes yalancı , ya da ben aptalım.
insan bekliyor bekliyor sonra kaybediyor , hem ne güzel demiş bizim oğuz : ' Kaybetmek de güzel bir şeydi sonuçta değil mi ? Hem insan hep kazanırsa yani kaybedecek bir şeyi olmazsa ne anlamı kalır yaşadığı hayatın.'
şimdi nerden kandırsam kendimi diyorum, kendim bile inanmıyorum o acıyan taraf bile intihara kalkışıyor ikide bir.
dur otur! diyorum. daha çok şey var acıyacak henüz gelmedi sonun.
sahi sonum gelse fark ederler mi? yoksa bırakırlar mı bedenimi orada. olsun , ben ona da şikayet etmem canım yeter ki birileri olsun o bedeni ziyaret edecek ya alın götürün sergileyin bir başkentte . yazık sevmekten ölmüş bu diye bana acısınlar , acısınlar da düşmesinler bu hallere. çok şey var yazacak şimdi yine tutamadım kendimi aldım başımı gittim .
hep başımı alıp alıp gitmelerden oldu bunlar , yüreğimi alıp götürecek hiç cesaretim olmadı.

görsel

Sevişelim mi? ❤

Beybi!

Parçalanıyor kalbim. Unutulmanın acısını kaldırabilir miyim?

Kusura bakma bitanem,
Ben senin fıtratını değiştiremem.