sözlük yazarlarının itirafları

bugün nazlı'yla aramıza yeni bir engel daha girdi. bir bira alıp içesim var.

eğer alakasız bir şekilde ortaya çıkan bu işin sonu dilediğim gibi biterse..

Allah'ın beni gözettiğine emin olabilirim.
her şeyin hayırlısı inşallah.

Kendimi şu siralar o kadar kotu hissediyorum ki. Oncelikle uni sinavina girecek olmam zaten basli basina beni strese sokuyor. Daha sonra ise hoslandigim insanin biriyle konustugunu ogrendim ve acikcasi salak yerine konmusum. Kendisi sadece mesafeleri bahane ediyor. Sozluk nickimi biliyor bir ihtimal aklina gelirsem bakar. Hafta sonum ask acisi cekmekle gecti. Aglayarak resim yaptim ya saka gibi. Dun gece ise bana konustugu kisinin uzun yillardir arkadasi oldugunu soyledi. Benim de bir suru konustugum karsi cins arkadaslarim Var. Bunlar da yetmiyormus gibi arkadas ortaminda da bir seyler oluyor. Artik diyecek bir sey bulamiyorum. icimi dokup rahatlarim diye dusundugum bir entry bu. Ama sacmaliklarimdan baska bir sey degil gibi.

burada da olduğu gibi gerçek hayatta da erkek olmama rağmen kadınsı biriyim. öyle ki kızlarla daha iyi anlaşırım, en samimi olduğum arkadaşlarımın birçoğu kızdır. erkeklerin pek sevmediği, kızların daha çok sevdiği şarkıları, dizileri, oyunları severim. erkek olmama rağmen yaşam tarzım kızlara daha çok benzer.

Bir işe başlayınca dalga geçilmekten çok tedirgin oluyorum. Bir kere dalga geçilirse benimle o meslekten soğuyorum. Aklımdan atamıyorum o anları. Bunu aşmak lazım ama nasıl.

Eğer ben buraya kendim hakkında itiraflarımı yazarsam bazı amboylar beni fena linçler, o yüzden asla buraya kendim hakkındaki bazı şeyleri itiraf etmeyi düşünmüyorum.

aslında çok fazla şey de söylenebilir buraya veya çok uzun da susulabilir. insan kendine yalan söyleyebilir ama kendine yalan yazamaz. o yüzden yazarken doğruları yazmaya mahkumuz. kaderimiz susmak da olsa bu böyledir. benim itirafımı benim kendimle ilgili olan hislerimi yıllar önce çok büyük bir şair yazmış. o yüzden lafı uzatmaya gerek görmüyorum;

--spoiler--
Ve beni çileden çıkarıyor büsbütün
Kendime karşı duyduğum nefret ve merhamet...
--spoiler--

bugün başarılı bir gün oldu diyebilirim.

Yaşamak istemiyorum.

Kin tutan birisiyim. Bana yapılmış hicbir haksızlığı unutmuyorum. Fırsatını bekliyorum karşılığını aliyorum. Bu huyumu sevmiyorum. Yıllardır törpülemeye çalıştım fakat basarili olamadim.

Ben hayatımda biri olsun isterken bir kişi bile olmuyordu.

Şu an hayatımda birini istemiyorum ve teklifler yağıyor.

Karma…

merhaba Suzan,
dün gece tabutuna çiviyi çaktım sanırım.
Ayşegül, senden de özür dilerim.
Berna, sana da bir özür borcumvar.

özür diliyorim ama üzgün değilim. sırtımda bir urba gibi tasidigim yuklerimdiniz. hep sizlere kötülük yaptığımı düşündüm. bu vicdan azabı yüzünden ne yeni birisine şans verdim ne de şans dilendim. aylarca gelip buraya size dair sizi anlatan yazılar yazdım. bu yazıların çoğunu sildim. sozlukten bile birkaç hanım tanışmak istedi benimle, yazdıklarımın etkisiyle. kısa kestim, ilgilenmedim ama sonunda astım gitti sizi.

geçmişimin birer parcasi olarak güzelsiniz, geleceğim için iyi dileklerinizi isterdim.

yeni insanlara, yeni maceralara.

edit: sultan, seni unutmusum amk kezbani.

Bana hiç kalbim yokmuş gibi davrandılar.

(Son günlerde çok salakça davranıyorum. insanlara gereksiz yere çok fazla tolerans gösteriyorum. Bu durumdan yüz bulup daha da abartıyorlar. Valla bıktım, artık son.

Türbanlı biriyle sevişmeyeli epey oldu. Onların sevişmesi bir başka oluyor hakikaten. Bir ara tekrar deneyimlemeliyim.

Sevgili evren, çok yoruldum biraz iç huzuru istiyorum öyle trilyonlar falan değil sadece birazcık huzur...
Desteğin için şimdiden teşekkür ederim.

tek basıma da her seyi hallediyorum ama insan arada bi saçı okşansın istiyor.

Sözlüğe girmiyim diye izin almıştım daha 2 gün oldu geri girdim. Çıkış yapmadığım için hala dolanıyorum içerde. sözlüğü heklemiş gibi hissediyorum

Aynı günde dört mevsime şahit olmak gibi bir şey bu. Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum…

Sarılmayacaksan defolup gider misin hayatımdan.

itiraf edecek hiçbir şeyim yok galiba..

Kız kardeşimin ev arkadaşı ile birlikte olmuştum.
Sonra Kız da bir itirafta bulunmuştu.

bazen sözlükte yazan birileriyle keşke iki bira icebilsem diyorum.

Bir süredir Yurt dışındayım falan diye entryler giriyorum ama aslında değilim. Bazen kız arkadaşım bile entryleri görünce şaşırıyor, çok gerçekçi yazıyorsun, bilmesem inanacağım falan diyor. Asdf.

Düşünüyorum, düşünüyorum, düşünüyorum. Sabah uyandığımda, gündüz işteyken, gece yatarken, arkadaşlarla kahkahalarla gülüp eğlendiğim anlarda, gece sessizliğinde kafamı dinlemeye çalışırken.. sürekli aynı şeyler dönüp duruyor kafamda. "Nasıl olacak?" Bir çıkar yol bulamıyorum.
Yapılması gerekeni yapmaya cesaretim yok. Mantığım konuşuyor da konuşuyor, susturmaya çalışıyorum, olmuyor. Haklı çünkü. Ve ben işime gelmeyen şeylerin haklılığından nefret ederim.

Cümlelere dökebilseydim belki daha kolay olabilirdi her şey. içimi zehirlemezdi belki. Zehirleniyorum, düşündükçe her an biraz daha yaşlanıyor ruhum, hissediyorum.

"Nasıl olacak?"

Sanırım kendi hayatımı gözden çıkardım artık. Nasıl olacaksa olsun, bırak kaybolsun, boşa gidiyorsa gitsin yılların diye. Diğer türlüsü için kendime güç bulamıyorum. Ama çok yoruldum artık.

Not: canımın ta içi dostum, eğer bu entrymi görürsen lütfen görmemezlikten gel, hiçbir şey sorma, söyleme bana olur mu?