bugün

1.5 yıldır evliyim. Bebeğim olacaktı. Eşim düşük yaptı. Nasıl bir boşluktayım bilmezdeyim anlatamam.
şu an ups boobss'u düşünüyorum. istemsizce. ben de anlamadım.
Sanırım şerefsiz bir piç Olmaya başladım. Arkamdan çok küfür edilecek ama o küfürler edilene kadar da ben ve sonrasında küfür edecek insanlar çok mutlu olacağız. Hayat... çok garip.
içimden hep "ya bi siktir git aq" diyorum etrafımdaki insanların %95'ine.
Olabilecek şeyleri önceden görebilmek insanın içini yiyip bitiriyor. Geleceği görmüyorum, kahin ya da büyücü de değilim fakat bazı şeylerde ta ilk başta seziyorum olabilecekleri. Aklımdan film gibi geçiyor. Sonra hep, ulan belki yanılıyorumdur deyip bardağın dolu tarafından bakıp kendimi kandırıyorum. Fakat her defasında da sezdiğim şeyler gerçekleşiyor ve her defasında al amk çocuğu, al sana bardağın dolu tarafı diyorum kendime.
Yine frenleri tutmayan bir arabayla yokuş aşağı son sürat ilerliyorum. Frenler tutmuyor yolun kenarında bariyerler yok, sağ taraf direkt uçurum ve karşıdan gelen araçlar var. Az çok hissedebiliyorum, anlayabiliyorum olacakları ama yine de belki sağ sağlim çıkarız lan diye de umut etmekten alıkoyamıyorum kendimi.
Pişman olacağımı bile bile yeniden antidepresanlara başladım...
bazen içimdeki o masum umut dolu çocuk beni bırakıp gidiyor .
Her gece sevdiklerimi yıldızlara emanet ediyorum çocukluktan kalma alışkanlık.
Hemen şu anda ölmek istiyorum..
Şurda özgüvenli özgüvenli entryler giren kızların hepsi çirkin.

Aslında bu tespit ama olsun itirafmış gibi şedelim.
sen sevdalı koca bir çınarsın!!!

vaz-
geç-
me.
Umutlandığım için kendime kızdığım bir gün oluyor.
Aylardır acaba diye düşündüğüm psikiyatriste görünme fikrini kafamda netleştirdim. Bi denesem belki de iyi olucak.
Her tarafta kedi fotoğrafı ve videosu görmekten bıktım. Biriyle konuşursun kedisinin yüzlerce fotoğrafını atar, videosunu atar, sözlüğe girersin, kendi kedisi, sokak kedisi fotoğrafları, twitter öyle, instagram öyle... bıkmadınız mı be kardeşim! Yeter ya vallahi yeter!

Not: herhangi bir hayvandan nefret etmiyorum, sadece gözme bu kadar fazla sokulmasından bıktım.
zeki, karizmatik ve mantıkçı kimliğimin arkasında duygusal bir adam olması canımı sıkıyor.
fedakar bir adam olmaktan bıktım.
Sanırım kişilik bozukluğum narsistlik seviyesinde. Umarım daha beteri olmaz.
Hep karakterim ve kişiliğim neyse o kadar insan oldum.
Burada uludağ sözlükte bile.
çok özledim lan.
düşündüğümden daha kötü biriyim.
Kafam karışık değil, ne istediğimi çok iyi biliyorum Ama ne olduğunu anlamadığım bir şey yakama yapıştı bırakmıyor sanki. Hakkimda hayırlı olana gönlüm razı ama hazır değil.
Yaşadığım hayatı kendime zindan ettiğim dönemler oluyor. Konuşmaya ihtiyacımın olduğunu bildiğim ama kimseyle konuşmak istemediğim dönemler...
beynimi çöpe atmak istiyorum.
Freni tutmayan bi arabayla ilerliyorum sanki. Ya hız rekoru kıracağım ya kaza yapacağım gibi geliyor. işin ortası yok gibi korkuyorum.
kızların durumunu çok vahim buluyorum. alayı vasat.

geçtiğimiz yazdan beri belki yirmiye yakın kızı reddetmişimdir. bunu egomdan falan yapmadım. tamamen vakit kaybı olduklarını düşündüğümden yaptım.

çoğunlukla onlarla alay ederek eğleniyorum ve geçip gidiyorum hayatlarına değmeden...
şımarıklık yapıp çalışmak istemiyorum bazen. ama çalışmayana da para yok. hem sevdicekle gezmek için çalışmak lazım.