bugün

ilişkilerimde kötü sonları bir süre sonra hissediyorum hatta ilişkim mükemmel gittiği dönemlerde bile hissediyorum ve görüyorum resmen. bu durum beni o anlarda çok yoruyor ve üzüyor ancak kötü sonlandığında hiç üzülmüyorum. ya haklı olmanın verdiği bir durum yada bu kaderimmiş hissi. en son ilişkimde az kalsın evleniyordum yüzük taktım ve taktıktan 2 gün sonra bu his geldi ortada hiçbir şey yokken. sonrası malum yakaladım eski sevgilisiyle hala iletişimde(imiş) ve ayrıldım, sonradan öğrendiğime göre yüzük takmışlar. hiç üzülmedim hatta bu duruma seviniyorum ki erken ortaya çıktı. hislerimle yaşıyorum sürekli beni çok yoruyor olsa bile bu durumdan memnunum.
twitter hesabım telefon rehberimle senkronize. dur hele bir bakayım rehberimdekilerden kimler twitterda diye bakarken bir swinger profiline denk geldim. rehberimde kayırlı herkesi ya iş yüzünden ya da arkadaşım olduğu için tanıyorum. içlerinden birisi kötü yolda. kim olduğunu da çok merak ettim.
bir defasında kızlar tuvaletine girmiştim. Sırf girmiş olmak için, bilerek.
hadi bakalım sigaramı yakıyorum.
Pişman olmayacağım, hayır.
Collezion dan 2 kazak aldım.pişmanım.
gucci hoodie siparis ettim, pismanim.
Ayağım 41 numara . Bazen 40 olabiliyor .
kendimi bildim bileli kendimle sınanıyorum. içimde zaman zaman azalan zaman zaman artan bir değersizlik hissiyle yaşamaya çalışıyorum bu hayatı. sanki bazen bütün hücrelerimi ele geçiriyor tıpkı kanser gibi. baş etmekte zorlanıyorum ama geçecek.
Dün gece kitap okurken uyuyakaldım. çok acayip bir rüya gördüm sözlük. O kadar gerçekçiydi ki sabah uyandığımda heyecandan yataktan çıkamadım o derece etkileyici ve gerçekçi bir şeydi. bunu rüya günlüğüme yazmaktan bile vazgeçtim rüya seviyesini aşmıştı yani. Yazmaya da gerek yok sanırım unutması kolay olmaz.
Ezikleri ağlatmaktan büyük zevk alıyorum *
Nasıl olacak bilmiyorum ama hayatıma bir anlam yüklemem gerekiyor. Bu buhran halini savusturacak her şeyi deniyorum, gecmesi adına duyduğum umut filizlenmiyor. Kendimi iyi hissetmiyorum. Biriniz teselli versenize
Yahu bilmem kaçıncı kez rüyamda lisedeki kankam olan şuansa görüşmediğim bir kızı görüyorum.

Böyle hiç, zerre aklımda yok.
Bendeki yerine gelsek kendisiyle aynı yere sahip bir kız arkadaş daha vardı. Hatta onla görüşürüz hala da çok iyiyizdir. Ama onu görmem.

Bir ara bu kızın öldüğünü düşündüm ciddi ciddi. *
Hakkı da geçti heralde, helalleşemedik, ondan mı derken..
Sonra baktım yaşıyor, bir de niye bilmiyorum kapanmış.

Ya ama durduk yere, adaşı olan biri bile yokken ben bu kızı neden rüyamda görüyorum.
Tüm lise arkadaşlarını anıyor da sıra bana gelince bu şekilde mi hissediyorum, neden bilmiyorum.
mumbar yedim sözlük. düşünebilyor musun ?
karşılıklı saygı varken, karşımdaki de haklıyken, ben haksızken, hatasını kabul etmişken ya da uzatmamışken pamuk gibi insanım. ama ses tonunda, bakışında, tavrında küçük bir saldırganlık ya da üste çıkma çabası görürsem rengim değişiyor. hemen alevleniyorum. keşke şöyle ömer baba gibi olsam. herkese eyvallah diyebilsem. atarlanmasam millete ne güzel olur. ömrü yarıladım yolunu bulamadım.
iki gece önce nefes alamıyorum derken bugün bir parça kırmızı ipe, çiçek açmış ağaca,güneşli havaya ve radyodan çok sevdiğim bir şarkının çalmasına çocuklar gibi aldandım. insan ne garip bi'varlık. pollyannacılık hepimizin içinde az yada çok,mutlaka var. bile bile pollyannacılık.
edit: dört mart itibariyle hala nefes alamadığımı fark etmişimdir.
Bugün Diyarbakır dağkapı tarafına gittim. Diyarbakıra gelenler dağkapıya muhakkak gitmiştir.
Neyse Bir köşeye oturmuş önünde bir elma ve birkaç parça hamurlu yicekleri olan evsiz birine denk geldim.
Yakınında bi yere geçip telle uğraşır gibi yapıp onu izlemeye başladım.
Önünden geçen insanlara 'buyrun gelin beraber yiyelim' diyordu. Muhtaç olduğu halde ekmeğini paylaşmayı teklif eden bu adam, beni çok etkiledi ve şöyle bir sonuca vardım.
'Erdemli olmak buydu, elinde ne var ise onu bölüşmekti' Ama bizler aynı erdemliği gösterebiliyor muyuz?
ihtiyacımız olmadığı halde ihtiyaç fazlası harcamalar yapıyoruz.
ihtiyaç sahibi birini gördüğümüz zaman ise 'Allah versin' diyoruz.
Oysa Allah bize 'ihtiyaçtan fazlasını verin' diyor.
O evsize bakınca insanlığımdan bir kere daha utandım...

Şimdi bazı dingiller direk atlamadan söyleyim. O an elimden ne geliyorsa onu yaptım...
Öylece bakıp gidecek bir vicdana sahip değilim çok şükür..!

Hayırlı geceler.
Saçma bişey fazla para vererek aldım ve hangi kafayla aldım hiç bir fikrim yok.
sehrin gobeginde dedemin heykeli var, gurur duyuyorum.
Hayatımda bir şeylerin düzelmesi için çabalamaktan yoruldum. Tanrıya dua etmek de artık içimden gelmiyor. Çok uzaklara gitmek ve bir daha da dönmemek istiyorum. Tek istediğim her şeyi ve herkesi ardımda bırakarak çekip gitmek. Mutluluğum aptal bir sınava bağlı. Kendime acıyorum.
sanki dünyaya vakit geçirmeye gelmişim de, sürekli ileri tarihleri hedefleyerek, yaşlanmaya koşuyor gibiyim. yaşlanma demişken, tüm yaşantım boyunca ilk defa yaşımın büyüdüğünü hissediyorum
2 haftalik kedi hastaligi omrumden 5 yil eksiltmistir veya 10 en az. Uykusuz gecelerim gunduz erteledigim basinda beklemek zorunda oldugum icin islerim derken yasamadim sanki o 10 gun. Gercekten cok zor o kucucuk seyin hastalanmasi. 3-4 gundur iyi gibi cok sukur masallah nazar degmesin. Yine de artik 4 yil oldugu gibi icim rahat bir sekilde evden cikamasam da iyi oldugunu dusunuyorum. Bunlarin yanisira 15-20 gundur kendimi cok degersiz ve sevilmeyen biri olarak hissediyorum. Her seyi planli ve olmasi gerektigi gibi yapmaya calisirken degersizlik hissi pesimi birakmiyor ve beni yanlisa surukluyor gibi. Hata yaptiriyor gozumu karartiriyor sanki ne kadar degersiz oldugumu insanlara kanitlamaya calisiyo gibi hatalar... git benden bu degersizlik ve sevgisizlik hissi. Istemiyorum seni ben degerliyim ve kendimi seviyorum. Yeter artik bu durumdan cok sıkıldım.
ilk başlarda güzel değil dediğim kızı şimdi ciddi ciddi çekici bulmam.
naber sözlüğün ezikleri. keyfiniz yerinde mi? hala kendinizi gerçekten özgüvenli mi sanıyorsunuz. sizinle daha çok işimiz var *
“Sıkıldım”, “ne yapsam acaba” gibi konular açıldığında bunalıma giriyorum. Keyfim kaçıyor.