sözlük yazarlarının itirafları

Benim zoruma giden şeyler,insanlara normal geliyorsa ben fazla hassasım galiba. Adamın bir hafta önce elinde büyüdüğü halası , evleneceği hatunu ayarladığı halası mükemmel bir kadın ölüyor hemde öyle aniden.. 1 hafta sonra mecburi bir düğün. Ona tamam o kadar hazırlık yakılamazdı. Ama adam izin verdi diye düğünde göbekler mi istersin horonlar mı? Lan adam şenşakrak bir insan ama suratı 5 karış bundan anla lan içinin yandığını. O kadının oğlu sarılıyor adama adam nasıl ağlıyor acısının nasıl taze olduğu böyle anlada saygı göster. Bide bu kadınla bir ömür he. Kolay gelsin be abicim en iyilerini hakedersin sen.

2 senelik eski sevgilimin bana aldigi ve ayrılırken: "bana ver hatıra kalsin istiyorum" dediği saati 2 gün önce let go'da gördüm...

yaklaşık 2 haftadır çalışıyorum bir alışveriş merkezinin mağazasında. önümüzde sonbahar-kış mevsimi hazırlığı + okul hazırlığı. bunun dışında okulun açılması ve ekim başında abimin düğünü. bu aralar canım o kadar sıkkın ki ... işe girmeden önce ege-akdeniz turu planım varken bir anda iş başvurumun kabul edilişini duyunca ne sevindim ne üzüldüm, işin aslı üzüldüm de. içimde bitmek bilmeyen pişmanlık gibi çarpan özür olamama düşüncesi. her ne kadar çok çalışıp br kaç gün izin koparsam da bunu abimin düğünü için yapacağım yani kendim için değil. işimi hiç sevmeden yapıyorum, sadece para için yapıyorum. yaptığım iş o kadar saçma sapan geliyor ki. müdür desen mahalle bakkalı işletiyor, iş arkadaşları desen ayrı dünya insanlar. sözlük bu aralar harbi harbi daraldım :(

Sevdiğim erkeği tanımıyormuşum sözlük o yaptığı aptal şakadan daha çok koyan bu oldu. Ben onu olgun bir erkek zannederken o aptal bir veled çıktı. Ablam cok haklı çıktı her konuda. Özelliklede kendime deger vermemem hayatımın gözümde çok ucuz olması..

Hislerin kalibrasyonu olsa daha doğduğumuz ilk günden beri bozuk olduğumuz gerçeğini belki biraz değiştirebilirdik. Heycanımızın, sevgimizin ve hatta mutsuzluğun hassasiyetini bir makinenin sağa ve sola dönen çarkı gibi ayarlayabilseydik gerçekten 21. Yüz yılın "makine insan" unvanına layık olabilirdik. işin en çetrefilli ve karmaşık yanı da burada başlıyor. Bir insanı yıllarca tanısan bile bir robot kadar hissizleşebileceğini kestiremiyorsun. Ve etten bedenin, demirden mekanik bir kalbe dayanamıyor. Her bıçak senin etini keserken, o demirde küçük çizikler bırakıyor. Aynı acıyı paylaşmış, söz gelimi yoldaş olmuş oluyorsunuz. Çabalamadan dik duran surete, titrek bacaklarla sırtını doğrultup gülümseyebiliyorsun. Kronik yalnızlık hissi de burada başlıyor. Kafanda ki meclis onun başka, midende ki kelebekler onun başka bir insan olduğunun münazarasına duruyorlar. Daha tek kişiyken bu denli gürültü yapmak, belki beyninde ki nöronları yaşlandırıyor. Kafana giren migren belki bir nebze psikolojik acını, fiziksel acı ile unutmanı sağlıyor. Kötünün iyisi için seviniyorsun belki de. Hal böyle olunca başka bir insana, başka bir şehre, başka bir bedene kaçmak istiyor insan. Kaçtıkça da fark ediyor insan; insan, kendi ayaklarından kaçamıyor. Bir kafes oluyor kilometrekareler. Yalnızlığın gürültüsü ağrıtıyor başını... Oysa gerçekten hislerin kalibrasyonu olsa bu satırlarda kendimi arıyor olur muydum? Tanrım üzgünüm ama 7 milyar insan bozuk. Muhteşem değiliz. iyi bile değiliz. Hatta becereksiziz. Ne üzülmeyi becerebiliyoruz, ne sevmeyi... Hatta ölmeyi bile beceremiyoruz.

itiraf ediyorum sözlük, günün ortasından başladım güne, saat öğlen 3'te. Ve mis gibi kuş sesleri ile değil kavga ve hakaret sesleri ile uyandım. Günaydın.

canım sıkıldı benim.

Allah göstermesin dediğim her şei HD kalitede izlediğimden ateistim.

eğer bir erkekten hoşlanırsam/ona aşık olursam o erkeği fake hesapla vb bir şekilde işletirim.

bana verdiği cevaplardan karakter analizi yapar ve ona göre yolumu çizerim.

not: bugüne kadarki bütün denemelerimde bütün hoşlandığım erkekler şerefsiz sapık gibi bir şey çıktı ve ben de her seferinde vazgeçmek zorunda kaldım..

Sevgilimden ayrıldım barışmak için zamanın geçmesini bekliyorum geçmiyor geçsin artık çabucak.

sözlüğe erkekleri ağıma düşürmek için geldim.

evlenecek erkek avcısıyım.

Yüreğinize oturttukları beton batmaya başladığı an çok uzatmadan hayata son gülücüğü atmak gerek.

Küçükken bahçenden erik kopartan çocuklar bizlerdik komşu teyze.

Saçma sapan şarkısını dinliyorum. Ya ben hayırdır?

insnaların neden doktorlardan nefret ettiğini çok iyi anladım. Ulan ben hayatımda böyle kaypak iğrenç bi camia görmedim. Okulda sümsüğün önde gideni olan tipler bir atama kurasında bintane çakallık yapıyor. Burda cizreye kalmıyim diye muş için birbirimize düşecez nerdeyse adam onun için bile planlarını yapmış. Game of thrones dan bile beter. Şimdi olsa asla tıp yazmam. Üniversite hayatı diye bi şey yaşamadım bu iğrenç insanlarla aynı camiada mı olmak için gençliğime yazık be! P.s :dogu illeri birer örnektir kimseyi incitmek amaçlı yazılmamıştır ama hiç oralara gitmemiş biri için zor olduğu da bi gerçektir.

3e kadar uyumazsam 3ten sonra hiç uyuyamıyorum.

Twitter buradan daha güzel. Www.twitter.com/okaykaya

uykum var

sözlük beni uykusuz bırakıyon

hayınn!

Yorulmayı bilmem derken birden bire duruldum.

Gereğinden sessiz bir gece. Sessiz ve bir o kadar da kadar sıkıcı.

Renksiz bir gökyüzü var yukarda
Paletimde renk kalmamış sanki
Fırça darbeleri atmaya mecalim yok olsada
Parıldayan yıldızlar nerde
Fersiz kalmış yüreğim gibi
Ay desen çok uzak sanki
Değmiyor tenime ışığının huzmeleri
Siyah beyaz bir dünya
Beyazı eksik kalmış bir dünya
Sınırları belirsiz, karanlıkta kaybolmaya yüz tutmuş ışıklar güçsüz
Hüzünlü atışlarına ayak uydurmuş kalbimin sanki
Ellerime bakıyorum paletim yok olmuş
Fırçam çok uzaklarda, bulamıyorum
Aniden gelen keskin karanlıkta gözlerim zayıf
Şehri terketmek istiyorum
Yolumu bulamıyorum
Diğer duyularımın güç kazanması gerek belki
Ama yok, karanlık ve sessiz bir hal almış dünya
Boşluktasın sanki düşüyorsun
Hissizleşmişsin, duyduğun tek duygu
Sana insan olduğunu anımsatan tek duygu hüzünle atan kalbindeki acı
..........

Milletin elindeki bakır altın, bizim elimizdeki altın bakır oluyor ulan ne büyük bela imiş şu kısmetsizlik şanssızlık. ..

senelerdir denk gelip duran şey tesadüf müdür yoksa kaderin sizi o şeye itmesi midir bilemiyorum.

ulan attığım en boktan entryler beğeni alıyor, acaba sorun bende mi diye düşünüyorum bazen.

işsiz olduğum doğrudur.

Sadece konusmak istiyorum yoksa bogulacakmis gibi hissediyorum.

Güzel başlamadı bugün. Rüyamda gördüklerim fazla gerçek geldi. Uyanmayı kaldıramadım. Kaçmak istedim kaçamadım, saklanmak istedim saklanamadım düşüncelerimden. Rüyaların günümü ele geçirebilecek güçte olmamasını isterdim. Neden bu tip rüyaları gördüğümü ise 6-7 senedir çözemiyorum zaten. Çözemeyeceğim de sanırım. Umutsuzum bu konuda. Kafama üşüşen düşüncelerin yoğunluğundan sanırım düşünemez oldum. Ne düşünmem nasıl bakmam gerektiğine dair bir fikrim yok. Kımıldayamıyorum. Harekete geçip kahvaltı bile hazırlayamıyorum. Açmıyım? evet. Ama kahvaltıyla doyacak cinsten mi? Bilmem. Beni öldürür mü? Sanki çürütüyor nokta nokta ruhumu. Oralara nasıl kan gidecek? Hiçbir fikrim yok.