bugün

Hiç portakallı ördek yemedim.

Portakal yedim.
Ördek yemedim.
Sadece düşünürken hız yapan insanları seviyorum.
çaylakken 40 karakterden daha kısa entry giremedim.
Bu sene daha okulun basindayiz. Okul acilali belki bir belki iki hafta olmus. Yeni ev arkadasimi bulmusum yavas yavas duzenimi oturtuyorum. Tam arkadasimla eve dogru yurucem telefonum caldi baska bir arkadas.
- ee nerdesin napiyosun bana cemaat evi lazim
B- noldu ne cemaat evi. Tamam gel hallederiz.
Tabi ben bu arada cemaatte kalan arkadaslarimi aradim. Baska insanlari aradim. O sirada geldi arkadas. Oturduk kafeye. Bir yandan da anladim evsiz yurtsuz kalmis kuplere biniyorum birtek isi olunca beni ariyor almam yanima naparsa yapsin diye. Sordum nedir ne degildir dedim.
-iste ben subatta ispanyaya gidicem de yurt on aylik sozlesme imzaliyor. Devlet yurduda cikmadi. Su arkadasinda ev sahibi istemedi. Ya cemaatte kalacam ya da okulu dondurcam baska carem kalmadi.

Tabi ben bir vicdan yaptim. Kizin gecen sene babasi öldü. Cenazeye gittim. Annesi deseniz baska alemde babaannesiyle yasiyor. Sahip cikan kimsesi yok anlayacaginiz. Bir yandan kuplere biniyorum anca isi dusunce ariyor diye. Baktim sole bi etrafina yakin arkadasim dedigi hic kimse yok. Kardesim dediklerine derdine acmis sallamamislar. Evinden cikmadigi insanlara gidememis bile. Soramamis bile. Bana bir yandan demekki seni daha yakin goruyorum sana geldim demeler. Naparim ne ederim. Diger arkadasim mesaj atti "sen al bosver diger konulari yetimdir allah bilsin." dedi. Tamam dedim allah bilsin buyukluk bende kalsin. Gel dedim bende kal. Esyalarina yardim ettim. Beraber sokak sokak yatak aradim.

Bir ay gecti iki ay gecti herneyse. Kiz ne yanimizda oturuyor. Ne yedigi tabagi yikiyor. Evi otel gibi kullaniyor. Zor zamaninda yaninda olmayan insanlarin kicindan ayrilmiyor okulda bana bir selam sabah yok. Ev geliyor ne misafire bir hosgeldin. Ne ben geldim. Yok anam kizda gorgu sifir. Bunlarida goz ardi ediyorum bu arada ben.

Karsi dairemde siniftan kavgali oldugum iki kiz var ama nasi kavgaliyim sabah karsilasiyoruz da bi allahin selamini vermiyorum. Bu yanima aldigim onlardan cikmiyor. Yatmadan yatmaya eve geliyor. Bende bir yandan kuplere biniyorum madem bole yapacakti karsiya gecseydi.

Gel zaman git zaman bu bole devam etti. Agzimi acip tek kelime etmedim. Birgun kantinde oturuyorum geldi bana sana birsey solemem lazim dedi. Efendim dedim. Ben evden cikiyorum dedi. Neden dedim. Cevap yok agzinda geveliyor. Tamam da neden dedim. Ee geceleri uyuyamiyorum dedi. Sen bilirsin dedim agzimi yine acmadim. Diger arkadasa yazdim hemen bole bole sana ne dedi dedim. Ona da "siz sigara iciyorsunuz ben icmiyorum. Siz gece disari cikiyosunuz ben uyuyamiyorum. Eve adapte olamadim." demis. Oda birsey dememis ama ikimizde sinirden kuduruyoruz resmen.

Simdi bu sabah uyandim. Yine evde yok. Ole arada karsidan geliyor birseylerini alip gidiyor. Ne bi gunaydin ya sende naptin bu evinde buraai bole yok. Cikcam dedi iki gundur hala bu evde. Yine otel gibi kullaniyor. Sende beni eve aldin zor zamanimda yanimdaydin allah razi olsun bile demedi hala.

Asil bana koyan zor zamaninda yaninda olmayan insanlarla benim dedikodumun yapilip daha sonra onlara gitmesi. Yaninda olmayan insanlar iyi ben kotuyum. Hala agzimi acip tek kelime etmiyorum. Sirf yaptigim iyiligi allah bilsinde sevabi kacmasin diye.
Nasil bi yalnizlik vay anasini sayin seyirciler.
son zamanların en keyifli günlerini geçirdim, hayatımın olağan seyrinden belli vakitlerde dışarı çıkması beni epeyce mutlu eder oldu. aslında üzerimde bir mutluluk da hasıl yaklaşık iki gündür falan. bunların yanında kendi açımdan kafamdakileri belli zamanlarda doğrulama şansı bulmak da bana ciddi bir güven kaynağı oluyor.

sohbette dahi somut olarak yaklaşımların arasında bir değişiklik seziyorum, birkaç gündür işim olmadığı için yaptığım aktivitelere bir ara verdim. içinde bulunduğum sohbetlere zorlama değil ciddi manada gönülden bir katılım sergiliyorum. uzun zaman sonra ilk defa tam olarak seveceğim ve gönlüme uygun bir şey satın aldım, bu da moral seviyemin her geçen an daha fazla yükseldiğini gösteriyor.

geçmişime dair içimde özlem kalmadı ve kendi geleceğim üzerine kurduğum teorilerin hemen hemen hepsinde belli değişiklikler gerçekleşti. bir kere en baştan hayatım boyunca savunmuş olduğum realizme daha sıkı sıkıya bağlandım ve aptalca olarak görünen şeylerden kendimi uzaklaştırmaya çalıştım. aptallıkları üzerimden attıkça yavaş yavaş vakit-nitelikli vakit dengesi kurulmaya başladı hayatımda, ve bunun sonucu olarak da hayallerimdeki normalliğe ulaşabildim.

tabi ki düşüncelerimin geneli sabit, hayatımı mutlu olmak gayesiyle yaşamıyorum. bunu yapmamam mutluluktan kaçmamı da gerektirmiyor. ama mutluluk için kesinlikle olan durumumla kumar oynayıp mutsuz olma ihtimalini göze almam. mutluluk iyi kısacası. yorulmuşum baya da bu hafta umarım rahat bir hafta geçer.

tabi ki yarının getirilerini bilmemiz çok zor. bakalım dünden bugüne bu kadar değişmişken, bugünden yarına ne kadar değişeceğiz.

bilgi güçtür.
abdurrahim boynukalın. evet yeterince açık bence her şey. kendisi ve ben.
Kendi agzima sicip moralimi bozabiliyorum.
Bugün el ve yüz havlusuna ayaklarımı silip geri astım.
insanları tanıdıkça onlardan soğuyorum.
Ünv. Hazırlıkta iken sınıfın whatsapp grubunu kurdum ayağına tüm kızların telefon numarasını almıştım. Peki pişmanmıyım ? Değilim sözlük *
melekler bulutlarda yaşar...
Sık sık, bir an da ağzımdan, burnumdan, kulağımdan, gözlerimden bir an kan çıkmasını acıyla kıvranmayı istiyorum. Ama bir o kadar canım tatlı.
soran herkese ktü pişmanlıktır diyorum gelmeyin diyorum ama seviyorum lan burayı.
mutlu ve huzursuzum sözlük. ne ironi ama.
çok özledim.
Şuan şu dakika ölmek istiyorum. Baya sıkıldım burdan.
Yeni bir ortama girdiğimde sert görünüp benden çekinmelerini sağlamaya bayılıyorum. Yalnız kalınca benden gözünüzü nasıl kaçırdıklarını hatırlayıp kahkaha atıyorum. Çok eğlenceli biriyim halbü ki.
beyler uzaylılar tarafında kaçırıldım, şu an gezegen yörüngesi dışına çıkmak üzereyiz. :(
acil amerikan başkanını bağlayabilirseniz iyi olur, son sözüm "Tengri biz menen."
iki gündür namaz kılmaya feci üşeniyorum.
itiraf ediyorum ki şuan mahalleden gelen Ankara havası olsun oynak müziklerde kopturuyorum tek başıma düğün havası var evde. (bkz: aho oho hop hop hopaaa)
Erkeğin ineği de hiç çekilmiyirmus he .ya bu çocuk noldu da böyle 7-24 kütüphaneden çıkmayan sagina soluna bakmadan ders çalışan biri oldu. Hayır yani Şansıma dııt.
Bi etrafına baksana
doğum günümün son dakikası, çok heyecanlı.
Diyelim hayatı logaritma cetvelleri gibi düzenlediniz. Herkes ölüme dek nasıl yaşayacağını, nerelerde neler yapıp nelerle karşılaşacağını en başından biliyor. Hayatın hiçbir riski kalmadı. insanı bilinmezin korkusundan kurtardınız. iyi ama beyler, içinizden birisi çıkıp da "benim canım sıkılıyor" derse ne yapacaksınız?
iki yıl önce attığın mesajları az önce sildim. halen aynı sevgi. aynı aşk. aynı istek.
yaaa rabbim bu nasıl iştir?
madem mutlu etmeyi reva görmedin, bari unutma yetisi ver.