sözlük yazarlarının itirafları

Sanırım şu an kendimden iğreniyorum.
Hiç sağlıklı değil duygularım.
Peki ben bu muyum? Bu muydum?

Sanırım bazı şeyler asla bana göre değil.

Hayatımın en boktan anında zihnimde arızalar, bir cebimde 50 kuruş, diğer cebimde metal müzik vardı.

sen beni öpersen belki de ben fransız olurum.

edit:oldum..

Elbet bir gün buluşcağız,
Bu böyle yarım kalmayacak...

Hayatta hiçbir zaman gamsız olamadım sözlük. Hiçbir zaman oluruna bırakıp anın tadını yaşayamadım. Hep garantici oldum. Böyle büyüdüm büyütüldüm çünkü. Sabah 9 da açılacak bankaya sabah 7de götürüldüm, ilk sıra bizim olsun diye. Faturaları hiçbir zaman son gün yatıramadım. Hatta bir seferinde elektrik faturası kesilmeden gittim elektrik idaresine, bizim fatura ne oldu diye. Genlerime işlemiş. Garantici bir ailenin en büyük çocuğu olarak büyüdüm. Riske giremedim hiç. Yarına bırakamadım işleri. Üniversitede bile ders çalışasım yoksa sırf Vicdanım rahat olsun diye saatlerce çalışıyor gibi yaptım. Ha sanmayın ki asosyal biriyim. Aksine dünyayı gezmis görmüş iyi eğitim almış biriyim fakat bu lanet huyumdan vazgecemedim. Hiç sarhoş olamadım mesela. Hep durma noktasını bildim. Ama sarhoş olanların arkasını toplamakla geçti ömrüm. Hata mı ediyorum sözlük? Evlenilecek erkek modeli gibi sırıtıyormuşum dışarıdan bakınca. Ama ben bunu istemiyorum ki. Hayatımın bir evresinde sorumsuz dağınık ve dalgın olmak istiyorum sadece. Yok mu aranızda bu bahsettiğim hayatı yaşayan? iyi bir şey mi istiyorum?

Edit: yazım hataları.
Edit2: burda bile garantiye alıyorum yazı ve imla hatası olmasın diye.

Siz ne renk çuvallardınız? Çökünce dizleriniz üstüne, hangi yakarışla ayağa kalkar ve hangi yalanlarla savaşırdınız? Kazanır mıydınız? ya ben? kalkmalı mı ayağa fikren...

yaz aylarini sevmiyorum.
ruzgara asigim.

Siz hiç kıyamet koparacak cümleleri susmak nedir bilir misiniz?diyordu kitaptan bir satır.. sonra ya kadın vazgeçti sustu gururundan,belki de adam.iyi geceler emektar sözlükçüm .

sözlükte 10 yazarın 9 u aşk acısı çekiyor vay be.

Baltayı yine taşa vurdum sözlük. Sen gelicem haber veririm görüşelim de başka konular konuşuruz de sonra gel bir de dost acı söyler de.kafamda bin bir türlü şey kuruyorum yine..

kırık dökük tüm düşler bayram arifesi. Hangi annesiz çocuğun boynu bükük ki sensiz ben kadar...

çok pis yastik kullanirim. Korkun sinekler! iki dakika acı çektirmediniz amk.

Bugun 31 agustosmus ya. Yani enrique nin * beni instagramdan takip edisinin ikinci yil donumu. Vay be ne sevinmistim sabah iki yil olmus.

sıkıldım, bunaldım. çalışmanın da tatilin de orta yolu makbulmüş.
kendimi yoracak bir aktivite yok, bir gün gezsen, ikinci günü arkadaşlarına ayırsan üçüncü gün yine boş yine boş.
uykular bile zevksiz. uykuya gözün düştüğü günleri insan özler mi arkadaş ya?
vallahi özledim..

Boşa sıkarken gani gani, icraata gelince hani hani olanlara bitiyorum. Onlar da yanımda bitiyorlar. Çekim yasası mı bozuldu anlamadım ki...

Bazen yemek yerken eğer çok dalgınsam ve masada hem soguk hem sıcak yiyecekler varsa soğuk olanları üfleyerek yiyebiliyorum istem dışı.

Serefsiz dilenci 'Allah sevdiginden ayirmasin' deme! Param kalmadi lan senin yuzunden.

Çoğu şeyi unutamıyorum ama hatırlamamaya çalışıyorum sigara alkolden destek alıyorum psikologlar benden bir bok olmayacağına söyleyip dayanamadı siz düşünün.

Usuyorsun, o da usuyor. Neden diyorsun; ayri usuyoruz? Usumek tutku gozlerde, sonra kementi oluyor birlesen ellerin. Seviyorsun; daha da...

Bu saatte uyanıksın ve ağlıyorsun. Anlatacak kimsen yok. Omzuna yaslanıp hıçkırarak ağlayacağın kimsen yok. Bir tek gece var. Bu yalnızlık degil de ne?
Kaç zamandır böyle yalnızım bilmiyorum. Daha ne kadar daha böyle sürecek bilmiyorum. Tek bildiğim sabaha kadar ağlamak istediğim. Hatta belki sonsuza kadar. Dünya umrumda değil. Hiçbir sey umrumda değil. Terkedilmiş hissediyorum kendimi. Cami avlusuna bırakılmış ama kimse tarafından sahiplenilmemiş gibi.
Ne istediğimi de bilmiyorum, ne yapacağımı da..

kaç gecedir düşünmekten uyku tutmuyor ve elimden de bir şey gelmiyor. dua etmekten başka. inşallah güzel günler göreceğiz ailecek.

Gündüzleri dünyanın en mutlusu, geceleri en mutsuzu. Evet, o kişi benim.

Yarın sabah 7.de uyanacağım ben hala uyumadım göte mi geldim Sözlük.

dindar bir ailenin dindar çocuğuydum. ilkokul yıllarında dahi bu böyleydi. hatta lise 1'e kadar ağzıma tek bir küfür dahi değmemişti. akranlarım yanıma gelip, "ne yani sen hiç küfretmedin mi amuhagoyum" şeklindeki sorularına verdiğim cevaplar onları hep hayrete düşürürdü. sabah namazı hariç okuldan geriye kaldığınca namazlarımı kılar, diğer ibadetlerimi yerine getirirdim.

yazın gittiğimiz köyün müezzini olmuştum. hiper mario hoca diye seslenirlerdi. bacak kadar boyumla arapça ilahiler, tecvitli kuran okumalar, hepsi vardı bende.

ilköğretimim bittiğinde artık bilinen bütün dua ve sureleri ezber etmiş, kuranı bir defa hatmetmiştim.

iki farklı cemaat evinde, birinde bir diğerinde iki yıl olmak üzere bulundum. işleyişini, insanların karakter ve davranışlarını zihnime kazıdım. çoğu zaman onlar gibi oldum, hatta onlardan daha fazla onlardan oldum.

ilk defa lise sonda aşık oldum birine. ilk fitili ateşleyen olaylar o zaman cereyan etti. gerçekten, bütün içtenliğimle * ettiğim dualar sanki hiç onları etmemişim gibi olduğunu hissetmeye başladığımda oldu. tabii ki saçma olduğunun farkındaydım ama tuhaftı. sırf aklımdan bu kadarcık bir düşünce geçtiği için allah'a gecelerce ağladım beni affetmesi için. şeytanın binbir türlü oyunları olduğunu düşünürdüm. çünkü derlerdi ki şeytan imanı kuvvetli olanlarla daha çok uğraştırmış.

tabii lise sondan şimdiki zamana kadar gelen süreçte düşünmekten uyutmayan geceler, ateşli tartışmalar, sigara bağımlılığı, sürekli okumak, dinlemek, analiz etmek ve tecrübelerin getirdiği sonuç.

keşke allah olsaydı diyorum. cayır cayır yanmaya razıydım. keşke...

Eğer ölürsem, lütfen diyorum bak, bana mezar falan yapmayın. Yakmayın da. Atın lan öylece.