sözlük yazarlarının itirafları

Onunla eylül'de ankara'da buluşacağız sözlük. işte ben o günü iple çekiyorum biliyor musun? Gönlünün güzelliğine, yüreğinin temizliğine kanlı canlı şahit olacağım. Ve muhtemelen hayatımın en güzel günlerini yaşatacak bana. Kulağa çok hoş geliyor gerçekten. Böylesine hoş şeyleri yaşamayalı çok uzun zaman olmuştu. Ayrıca, "kalp güzelliği" denilen hadiseyi onunla öğrendim ben.

iyi ki hayatıma girmiş, iyi ki onu tanımışım...

bazen ben de neyi neden yaptigimi anlamiyorum. beni benim haricimde yoneten birirleri var gibi. illaki kendime gore nedenlerim var ama kimseyi uzmek istemedim ben sozluk bu hatasiz oldugum anlamina gelmiyor elbette bir yanim ne yapsam hep oksuz be sozlugum affolunmak temennesiyle...

benden büyüksün.
yaşın büyük, boyun büyük, kilon büyük, seni kaldıramam.

mutlu olan herkesi öldürmek istiyorum.

Hayatımın en ciddi konuşmasını yaptım az önce. Büyümekle ilgili. Çocukluk arkadaşımla... Saatlerce konuştuk, haklıydı, o yüzden de korkutucuydu. içimdeki çocuk ürperdi.
Yetişkin olmak, ciddi anlamda. Sorumluluklardan kaçmamak, zorlukların üstesinden gelmek, elini taşın altına koymak.. Bedel ödemek.. Peri masalından gerçek hayata uyanmak... Artık bir şeyleri kendine ve ailene ispatlamak.. Tek başına ayakta durabileceğini, bir birey olduğunu, hayatın adına doğru kararlar alabileceğini.. Korkutucu...
Büyümek istemiyordum hiç, ama alabildiğine özgürlük en büyük isteğim. Ama ikisi birarada olamıyor malesef. Bedeller, bedeller...
Büyümek korkutucu. içimdeki çocuk sindi bir köşeye, gözlerini iri iri açmış, bana bakıyor. Bir şeylerin değişme vaktinin geldiğini.o da biliyor, sadece kendine itiraf edemiyordu. Evet, bu geceki konuşma hayatımın en gerçekçi anıydı. Sanki çimdiklenip bir rüyadan uyanmış gibiyim.

Yazarlarımızın ne kadar dertli olduğunu gösteren başlık.Suan teker teker okuyup hüzünleniyorum. Gece gece tribe soktunuz ulam.

Sıyırdım iyice ne oluyo bana anlamis degilim. Hala toplayamiyorum kafami ya da dagitamiyorum her ne yapmam gerekiyosa beceremiyorum yeter artik ama..

biri yazsa da muhabbet etsek be usta.

sevmeyi unuttum sözlük...

sadece sen ve ben olduk ve öyle kalacağız. biz diye bir şeyin olmayacağını kabullenmeye başladım. aklımdan hala çıkmasan da elim mesaj atmak için varmıyor telefona artık.

dolaptaki son dondurmayı ben yedim.

neredeyse bir yildir gelmedim hep unutmusum buralari, bisey aratinca ciktin karsima sozluk. aa benim buralarda bi hesabim vardi dedim geldim, meger dostlarim beni unutmamis hatta bana ulasmaya calismislar. ozlemisim entry yazmayi, sacmalamayi, itiraf okumayi.

boktan bir hayat yasiyorum, sabah erkenden kalkip is yerini aciyorum, musteri falan geleceginden degil o saatte, sadece huzuru orada buldugumdan, eski esyalarin arasinda, kimilerinin aa cok eski bunlar dedigi esyalar arasinda mutlu oldugumdan, oglen oluyor bell's beni cagiriyor, basliyorum yavastan, aksam uzerine kadar oyle geciyor, 5 gibi kapatip evin yolunu tutuyorum, giderken biraz salata, kasar peyniri, dilimlenmis kizartilacak ekmek aliyorum. yetiyor butun aksam zaten. eve varinca bell's ayini devam ediyor, burada yaziyorum, arada film bakiyorum, ve ayni kanepede sizip uyuyorum. uyaninca cark donmeye devam ediyor. o cark hep ayni donecek sanirim. iki haftadir benimle evlenmek istiyen biri cvp bekliyor ve bir kere bile oturmuslugumuz yok. uzaktan gorme hikayeleri iste. ben genelde kizlara gelir bu teklifler derdim, neyse, cvp vermeye istegim bile yok. carka takilmisim ben.

Bekliyorum yarını onu görmeyi ve konuşmayı.

Beni takip eden biri var korkuyorum.

Canım acıyor.
Belli etmemek için çabalarım, konuşmalarım, gülüşlerim, sahte mutluluklarım ancak içimde, kalbimde en derinde, çoğu yakınımın bile bilmediği bir acı var.

daha küçücükken aşık bir tip vardı bana, diyorum ya küçücüktük. artık adı neyse ondan, aşk değilse.
adı atakan.
böyle derslerde yüzüme baktığını hatırlıyorum. sanırım birinci sınıf bu.
bir keresinde, her kandil günü ve bayramlarda dua ediyorum beni sev diye, deyip ağlamıştı.
gülüp gitmiştim.
sanırım iyice beddua etmiş olmalı.
şu an düşünüyorum da, yıllar sonra da aynıydı o, aynı şeyleri söylemişti.
ama gözündeki kabalığım, umursamazlığım değişmemişti.
elimde olsa o ana döner, düzeltirdim.
bu da böyle bir kalp kırıklığım işte, çok var bundan.

Bilinc sanirim en cok olmasi gereken sey insanlarda.

ben aslında gay im. ah işte bunu buraya yazmak çok kolay ama babam bir öğrense ne yapar bilmiyorum. babamı geç allahın Homofobiği ama anacım yine de sever beni her halde.

Demin bir sitede denk geldim de resmen iğrendim. Aldatmak iğrenç bir şey hele ki evliyse kişi. Hamile karısını aldatan mı dersin, eşini başka adamla birliktr olmasına müsade eden mi dersin ciddiyim insanlarda mide yok. Sırf bu yüzden evlenmeyeceğim, en azından bu şekilde çirkin şeyleri asla yapmayacağım. Temennim hepsinin gebermesi ve dünyanın iyi bir yer olarak kalması. Birde bu insanlar cennet cehenneme falan inanıyorlar cidden nasıl bir mide ben anlamıyorum.

Her gece bugün sabaha uyanmam belki diye yatarken yine burdayım. Hani zorla güzellik olmazdi? Böyle oluyor mu yani şimdi?
Isyan isyan.. ben etmekten sıkıldım o da benden sıkıldı. Tamam diyorum bu sefer düzeldim diyorum, özür diliyorum ya da daha doğrusu tövbe ediyorum defalarca hayal kırıklığı. E isyan ediyorum çaldırıyorum, sinir krizleri geçiriyorum sonuç yine aynı. Hiç bi şekilde kimsenin umrunda değilim onu anladım ben. Eğer bir gün intihar edersem de yine kimsenin umrunda olmasin mümkünse.

Biliyorum çok yazdım ama bi nebze olsun rahatlatır yazmak. Yazın arkadaşlar, canınız sıkılıyorsa yazın gitsin. Ama namazları, ibadeti de ihmal etmeyin.

instagramda ki kadar mutlu, twitterda ki kadar sinirli ve atarlı, linkedindeki kadar vasıflı, facebooktaki kadar güzel bir hayata sahip değilim.

Hastalik da dert de allahtan,allahtan gelene eyvallah deriz, cekeriz. Ama su son zamanlarda cektigim gerek fiziksel acilarin ve rahatsizliklarin,gerekse elimde tabanca ben napiyorum diye etrafa bakindigim, gerekse sinir krizleri gecirdigim psikolojik rahatsizliklarimda emegi gecen insanlari domaltip anasinin amini gorene kadar sikicem, kesicem,bicicem. Cok ciddiyim, ancak icimdeki ofkeyi,nefreti ve kini kusabilirsem belki sabahlari ogurmeden uyanabilirim.

Antibiyotik iğnesi hayatı iğrençleştirir bunu anladım çok acıyo çok .