bugün

bilgisayar masasının üzerinde duran yarım bardak kolayı kıçımı kaldırıp neden dökmediğime anlam veremiyorum. (bkz: oruç oruç kendine eziyet etmek)

edit: her gördüğümde ağzımın suları akıyor.
kitap okurken kaldığım yeri mutlaka bir ayraçla ayırırım eğer yanımda ayraç yoksa sayfanın sağ üst köşesinden küçücük belli belirsiz bir şekilde katlarım. kaldığı yeri ölümüne katlayıp kitaba zarar veren ve nasılsa "benim lağn" düşünceli insanlardan nefret ederim.