bugün

Sözlük yazarlarını derinden yaralayan anlardır.
Yıllar önce en yakın arkadaşım vefat etmişti. Hayatımda hiç bu kadar kötü olmamıştım. 7 sene oldu artık aglamiyorum ama bir yanım hep buruk...
doğalgaz faturası ve kredi kartı ekstresini aldığım an.
eski sevgilimi en yakın arkadaşlarımdan biriyle yakalamıştım. Tek kelime bile edememiştim.
Kendime sarılıp uyuduğum anlar.
yaslarımı tutarken.

Yaşayan ölüye dönülen anlar.
şu an.
her şimdi dediğim an.
her an.
17 ağustos yalova depreminden bir kaç gün sonra yaşadım bu anı. tanıdıklarımızı, sevdiklerimizi ararken, hiç kimsenin kurtulamadığı altı katlı bir apartman enkazının önüne geldik. eşyaların biriktiği bir küçük tepeciğin hemen yanında aile albümü bulmuştum bir tane. tanımadığım insanlar sonuçta ama insan o anda bir bağ hissediyor bu acıyı yaşayan herkesle. siyah beyaz fotoğraflardan başlayıp günümüze kadar geliyordu albüm. herhalde yaşlı bir insanındı ki en sonda bebek ile fotoğrafları vardı. muntazam dizilmişti ama hepsi albüme. böyle sanki ölçülüp de koyulmuş gibi. oturup ağlamıştım elimde albümle.
Mesela birisini çok özlüyorsun ama söyleyemiyorsun en çok üzüldüğüm an :(
görsel