Çabuk affediyor olmak.
Herşeye inanmak.
Samimi olunca samimiyetin bokunu çıkarmak.
hayır diyememek.
Toplum içine girdiğimde kendimi kaybetmem.
Sinirlendiğimde ağlarım. Ve ağlarken bağırırım.
Canavara dönüşüyorum ama bu huyumu da seviyorum.
Nihahaha.
Göte göt demem. O yüzden ne kadar din düşmanı, ke-mal-it var entry eksiler.
titizlik.
çok sevdiğim insanlar beni uzun süre üzseler de sineye çekiyorum maalesef. bu huyumu hiç sevmiyorum. ama sabrımın tükendiği, beynimin "çat!" diye uyardığı noktada o kişiyi sanki hiç öyle biri yaşamamış gibi siliyorum. bu yönümü çok seviyorum.

bir de asla haset etmem ama sevdiklerimi başkalarından çok kıskanıyorum, kimseyle paylaşmak istemiyorum. ister aile olsun, ister arkadaş. gerçi bu çok normal. insan sevdiği ölçüde sakınır.

bir de çok evhamlı ve kaygılıyım. bir iş halloluncaya kadar kendimi yiyip bitiriyorum. anksiyete böyle bir şey.
bir bardak falan kırılırsa mutlaka 2. yi de ben kırmam lazım. o zaman rahatlıyorum.
agresifim. kompleksliyim. saldırganım. perdelerimi kaldırınca kedi falan da çıkmıyor gayet sinirliyim. o bi arkadaş vardı psikoloğum diyen. onu bul bana sözlük. ihtiyacım var. beleşse tabi.
Çabuk sinirlenip çabuk sakinleşmek.
hiç istemesem de, hayır diyebileceğim bir talep karşısında, hayır diyememek. ''hayır demeyi öğren artık'' sözleri kulağımda sürekli çınlarken bile, reel hayatta sırf karşı tarafı üzmemek adına bu olumsuz cevabı verememek.
çok basit bir örnek vereyim.
-hadi sigaraya gidelim yukarı? (diğeri)
-tamam (bu mal benim)

oysa hiç istemezsin çıkmayı, hatta yeni sigaradan gelmişsindir.
insanlardan çabuk sıkılıyor olmam. Hoş sadece insandan da değil eşyadan,mekandan çoğu şeyden.
Çok değişkenim.Bir anda sinire boğulabiliyorum çok mutluyken.Olayın üstünden bir kaç gün geçince karşımdakine çok yanlış yaptığımı anlıyorum.
insanlardan çabuk sıkılmak. Ağlayan insanlara kanmak. Bu büyük bir zaafiyet. Bazı insanlar bunu kendileri adına fırsata çevirebiliyor.
Ne yalan söyleyeyim bazenleri çabucak saman alevi misali parlayabiliyorum. O an birinin kafasını kırsam belki 1 saate felan pişman olurum o derece saman alevi yani.
Aşırı mükemmeliyetçi olmam ve ayrıntılar ile boğuşmam.
Kin tutamıyorum hemen affediyorum.
Sert bir mizaca sahibim ve bunu sevmiyorum.
Beğenilme ve taktir edilme isteği.

En büyük eksikliğim benimle konuşan kızın beni sevdiğini sanmam ne kadar sevilmeye acım.
çabuk değer vermek.
çok çabuk gözlerim doluyo.

çok saçma sapan düşünceler aklıma geliyo.

ve şakadan anlamıyorum.
Zor sinirlenip kolay sakinleşiyor olmam. Başta güzel bir huymuş gibi gelsede mesela düşünün birine çok kızmışsınız ve tartışıyorsunuz fakat karşınızdaki öyle küçük bir şeyle kalbinizi alıyor ve kızdığınız her şey boşa gidiyor.

Kötü bence.
bir sorunla karşılaşınca çözüm üretmek yerine uyuyup geçmesini bekliyorum.
Çok düşünüyorum ve çok konuşuyorum.
Eleştirilememek,eleştiriyegelememek,eleştirilmek...
Yok yani bir türlü muasır medeniyetler seviyesine çıkamıyorum bu sebepten.