sözlük yazarlarının ağladığı en saçma şeyler

ağlayacak bişe bulamadığıma ağlamıştım.

Sözlükte sinirlendiğim bir olay olmuştu. Ona ağlamıştım.

yatağa yarım saat nevresim geçiremeyip ağlamıştım sinirden.

Lisedeyken "canım sıkılıyor" diye ağlamıştım.

Abimle çocukken sırlar dünyasını izlerdik. Korkup ağlamamla annemin ışın hızıyla tv yi kapatması bir olurdu.

hava çok sıcak diye aglamisligim var.evet.

bi kere arka arkaya 3 tabak kırınca ağlamıştım tabak kırıldı diye ağlanır mı ya.

mutfağa girdiğimde yemeğim masada hazırdı.
aç değildim. bu yüzden yemeği görünce sinirlenip ağlamaya başlamıştım.

sözlükçe ruh hastayız. evet.

balık burcuyum çok kolay ağlarım fakat ağladığım en saçma şey ygs'ye bir ay kala özellikle bir ara çok sık gelen o umutsuzluk hissiyle "istediğim üniversiteyi kazanamicam" ağlamalarıydı sanırım. garibim annem de elinden bir şey gelmediği için çaresiz çaresiz beni izlerdi.

not: evet şu an istediğim bölümde, istediğim üniversitedeyim. fakat gelin görün ki bölümümü sevmiyorum. yani öyle her şeyi kafaya takmamak lazımmış, hayırlısı neyse o olması gerekiyormuş..

eve arı girmişti, normalde umursamazdım ama annem sinirlenir diye terliğimle arıya vurdum. kanadından tutup dışarı atacakken, can çekiştiğini gördüm. acı çekişini gördükçe dayanamadım ve hüngür hüngür ağladım. bir daha asla büyük/küçük farketmez hiç bir canlıya zarar vermeyeceğime dair yemin ettim.

aslında saçma değildi ama ağladığımı gören bizimkiler "buna ağlanır mı deli" dediler.

hiç düzgün şeylere aglamadım şu hayatta mesela eski sevgilimin kankamın eski sevgilisi olduguna baya bir ağlamıştım . lan durum baya kötüymüş yine olsda yine aglarım.

hiç düzgün şeylere aglamadım şu hayatta mesela eski sevgilimin kankamın eski sevgilisi olduguna baya bir ağlamıştım . lan durum baya kötüymüş yine olsda yine aglarım.

Ölen yavru balığıma ağlamıştım. Gözüm gibi her gün severek izlediğim için aklıma Savaşta ölen suçsuz çocuklar geldi. hayatın acımasız olduğunu düşündüm o an.
(Bu da böyle bi anımdı)

küçüktüm.. ilkokuldaydım. tam yaşımı hatırlamıyorum geçmiş gün.. polis çayı mı vardı yoksa bizim okul mu çay düzenlemişti bilmiyorum.. çocukluğumda çok sık "çay" düzenlenirdi.. şimdilerde de oluyor mu bilmiyorum ama çocukluğumun hatıraları arasında bu çaylardan bolca var.. çay dediğimizde bilenler bilir zaten ama bilmeyenler için açıklayayım.. kermes gibi bir şey.. okulların ya da polis teşkilatının ben bu ikisine şahit oldum davetiye bastırıp sonra bu davetiyeleri satarak gelir elde etmeye çalıştığı, kadınları belli bir mekana toplayıp kuru pasta meşrubat içirdikleri müzikli gündüz eğlencesi gibi bir şey. meraklı kadınlara numara satıp, çekilişler yapılıp hediyelerde verilirdi mesela şimdi aklıma gelen bir detay.. bize pek bir şey çıkmazdı.. neyse böyle bir çay gününde annem ve yengemde katıldı.. ben zaten küçüğüm, yengemin oğlu da var o bendende küçük bebekle çocuk arası.. kadınlar rahat eğlenebilmek için çocuğu benim elime tutuşturdular hadi kardeş kardeşi oynayın bakalım diye.. bende çok seviyom keratayı ama top oynayalım desem top kadr zaten velet.. neyse istemeye istemeye tuttum elinden bizim arkadaşların yanına götürdüm.. oturduk bir yere bende ufaklığı aldım bacaklarımın arasına kaçarsa peşinden koşmakla uğraşmayım diye sıkı sıkı tutuyorum.. nereye kaçacaksa zaten bit kadar çocuk.. benim arkadaşlarda gördüler sarışın çocuğu şaka yapıyolar korkutuyolar falan. neyse işi biraz abarttılar oğlum yapmayın etmeyin çocuk korkuyo bak desemde dinletemedim.. benim yeğenin gözleri dolmaya başladı.. doldu doldu doldu bağıra çağıra da ağlamazdı zaten için için ağlamaya başladı.. sonra bende peşinden.. o ağlıyo ben ağlıyom.. o ağlıyo ben ağlıyom.. sen niye ağlıyosun diyolar cevap veremiyorum.. bi sebebi yok çünkü.. çocuk ağlıyo diye ağlıyom diyemedim.. sustum.. sonra çocuğu avuttuk biraz eğlendirdik götürdük bıraktık annesine sağ salimde kurtuldum.

Bagdat hurmasi yerken arkadasim yeme sunu dedigin de "ben simdi bu hurmayi yiyemeyecek miyim" diye hem aglayip hem hurma yemistim.

Geçen Ramazan annem dolaba soğuk su koymadığı için ağlamıştım ablamın kollarında yazık ablamda şaşırmıştı ne oluyor falan diye.
Not: malesef çocuk değilim.

ama benim Canım çekmişti diyerek sabaha kadar evde zeytinyağı olmamasına hıçkıra hıçkıra ağladım. bahane tabi.

evime misafir gelen arkadaşım banyoyu kullandıktan sonra temizlemedi diye ağlamıştım hem de sabaha kadar amk.

Genelde saçma sapan şeylere çok ağlarım. Bir kere bizim sınıftakiler film izliyordu filmin bitmesine beş daikika filan vardı hoca çıktı gelicem dedi film bitti hoca yok bizimkiler de on beş dakika geriye aldı hoca ders işlemesin diye hoca geldi filminiz bitmedi mi izleyin çocuklar o zaman dedi sevecen bir şekilde. Allah benim gözlerim bir doldu arkadaşlarım bana bakıyor neye ağlıyor bu diye. Dedim ki hocayı kandırıyorsunuz ona ağlıyorum ne bileyim hocayı çok seviyordum kandırdıklarında içime oturmuştu. Bazen yalnızım diye de ağlarım okulda, bazen tüm aksilikler beni buluyor diyip ağlarım bazen yaşlı birini görüp ağlarım bazen bulaşık yıkamam uzun sürüyor diye ağlarım. Ağlarım yani ağlamak güzel şey.

çok sinirlendiğim bir olay olmuştu. buraya yazmayayım ona ağlamıştım.

orta 2 de içinde mon ami marka boyaların, fırçaların filan olduğu çok donanımlı resim çantamı çalmışlardı. resimci en sevdiğim öğretmen olduğundan onun gözüne girmek istiyordum ve ertesi gün resim dersine malzemesiz gitmem onu çok kızdıracaktı. eve geldiğimde hüngür hüngür ağladım. annem adel marka boya almayı teklif etse de oralı olmadım. öğretmenimi hayal kırıklığına uğratmıştım. prestij kaybetmiştim.

buna ağlanır mı aq ahhshzhz.

O kadar saçmaydı ki anlatmaya utanıyorum. Cidden. Kendimden de utanıyorum aklıma geldikçe. Nereden hatırlattınız lan, tüh!

Sınavın birinden 03 puan aldığım için ağlamıştım. Gerçi kalmıştım o dersten, boşa gitmemiş.

Halama zorla kinder surpriz aldirdigim icin aglamistim. Halam da cok zengindi amk.
Evet duygusalim.

ilkokulda matematikten 90 aldım diye ağlamıştım. Çünkü arkadaşlarımın çoğu 100 almıştı.