bugün

yalın'dan geliyor:
alışmaya çalışmak diye bir şey yok; alışmak zorundayım...

arkadaşlar bizim mahalle şu an resmen bir arap mahallesi,
başlarda "bizden çoklar" tarzında yaptığımız geyikler giderek yerini gerçeğe bıraktı.

şu an sokağımızda arap bebeler top oynuyor, parkımızda arap gençleri oturuyor, bahçemizde onlar çarşımızda onlar...
ve bunun bir sonu yok.

geldiler, yerleştiler, alıştılar,
ürüyorlar, sahipleniyorlar, asilime olmak şöyle dursun bize kültürlerini getiriyorlar...

ben alışamıyorum.
bunları içtenlikle yazıyorum çok zor.
seni ileriye değil geriye götüren, alışık olmadığın yeni insanlarla yaşamak çok zor.
Mecbur birakildik alismaya yapilan insanlik degil. Yardim edelim eyvallah ama herseyin bir uslubu yolu yordami var boyle kontrolsuzce ulkeye katil midir sapik midir bakilmadan alindi simdi de biz dusunelim, alisalim!