bugün

çölde gezen mecnun bir gün çocuklar tarafından kayalara çizilmiş leyla ile kendisinin suretini görür. ve leyla'nınkinin üzerinden bir kalem geçirir, karalar onu. görenler kınayarak, ayıp değil mi, derler, bari onunkini bırak da kendininkini sil. "aşık maşuka perdedir" diye cevap verir mecnun. ilk bakışta, leyla ile kendisi arasına giren "leyla'nın sureti" ni terk olarak çözümlenebilecek bu davranış, sonunda mecnun'un leyla'yı da terk etmesiyle neticelenecek bir tavrın ifadesidir. leyla kendi suretine göre asıl, mevla'ya göre surettir çünkü. her suret bir önceki surete göre asıl, ama bir sonraki asıla göre de suret hükmündedir. her suret bir öncekine göre vuslat, bir sonrakine göre hasret.
*
(bkz: aşka aşık insan modeli)
nazan bekiroğlu'nun mavi lale yitik lale isimli kitabının "aşklar ve suretler" başlıklı yazısında müthiş bir şekilde açıklayıp özetlediği şahane durum. ve dahi;

(bkz: mecnun)