bugün

yüz, eşgal.
(bkz: nüsha)
eski dilde pay
biçim, tarz.
bir küçük iskender $iiri.

Tozlar yazar
kirli bir gömlek yakası
gibi duran suratsız yalnızlığımızı

irkilir, ku$kulu gözlerle
sevi$en suyılanıyla atkestanesine bakarız;
dörtnala yüzen bir denizatını hatırlatır sana yıldızlarda

küçük ayıyı büyük ayının elinden kurtaran avcı tanrı
bir can yücel şiiri.

Sen değildin görüş günü tel örgüden görünen,
Boncuklarla işlediğim suretindi o senin;
Gölgenin güneşe nisbeti, leylim
Hem seni ben, seni görmekle görmüş değilim,
Görmedikce gözlerinin gördüğünü tekmil;
Sabahları çarşıya giderken, örneğin,
Gece dışarıda kalmış
bütün orta asya türk cumhuriyetleri'nde resim, fotoğraf anlamına gelir.
dıştan içe hayallerin, hacimleştirilmiş hali.
görüntünün belirişi, emaresi... bir yanıyla bizi hasta eden şeyin belirtisidir. yani insanlığımızın... suret teşhisidir o hastalığın.
günümüzde sadece nüfus cüzdanıyla birlikte kullanılan kelime. bu söz öbeğinin kurulduğu cümlede muhakkak ki muhtar ve ikametgah kelimeleri de vardır. örneğin; nüfus cüzdanı suretiyle birlikte muhtardan ikametgah da getir.