sivil savunma kolu

ilk okullardaki eğitici kollardan biri. sivil savunma haftasında bir de tatbikat felan olursa iş yaparlardı. en kebap kollardan biriydi.

lisede de yangın söndüren koldur.

(bkz: imdat kolu)

oblomovun 12 yıldır hobi olarak katıldığı kol.

* hiç bir iş yapmayan eğitsel koldur. sivil savunma falan deyince biri -hani küçük yaşa sahip olmanın verdiği zeka ile- insan böyle operasyonlar falan yapacak, polislerle tanışacak, özel tim gösterilerinde yer alacak sanıyordu. ama nerdee..yanlış anlamışız. sürekli depremden nasıl korunulur, yangın söndürme taktikleri nelerdir gibi abuk şeyler hazırlayıp sunardık birbirimize. yani diyeceğim odur ki küçük yazarlarım * davulun sesi uzaktan hoş gelir.

ilkokuldaki favori kolumdu. ne hayallerle seçmiştim, sivil savunma ve yangın kolu şeklindeydi bizde. yanlış hatırlamıyorsam sivil savunma bölümündeydim bu kolun. bir de yangın bölümü vardı ki ufacık halimle sivil savunma kolu toplantısında kendimi sivil polis, dedektif falan gibi; yangın kısmısındaki arkadaşları da itfaiyeci kostümüyle hayal ederdim.

hiç bir zaman işe yaradığını görmediğim okul koludur. yangın filan da çıkmamıştır. çıksa da söndürebilecek kadar cüsseli değildir bu kol sahipleri.

adından ötürü hep katıldığım kol.

tüm eğitim hayatım boyunca gittiğim kol.

Genelde asosyal tiplerin faaliyet olmamasından mütevellit katılım gösterdiği koldu. Sözlüklere ara eleman yetiştirdiğini düşünüyorum.

bana ilk okulda dediler ki okulda kantinde falan birinin hakkını yiyen olursa onu dövceniz. ampul yandı tabi. sivil ve savunma bağdaştı kafamda. tamam aga dedim biz bu koldan olalım. mazlumun yanındayız haksızın yumruğu olmaya geldik.

bi sik olmuyor ama. mevzu yok.