sevilmeyen arkadaşın yapışkan çıkması

En sinir olunabilecek durumlardan birisidir. Bir tane var böyle arkadaşım. Her türlü iğneleyici, satıcı tavırlar bunda. Resti çektim, defol git hayatımdan imasında bile bulundum. Hala iletişim kurmaya çalışıyor. Yüzsüzlük bu olsa gerek.

o da seni sevmiyormuş işte. ortada bir sorun yok ki.

Oluyor öyle yapışak insanlar. Tınlama yeri gelince boz.

uzaklaş işte. ya da git birine dövdür. arkadaş sayını kıs.

Benim de vardı böyle bir tane. Lise ikinci sınıfta ayni sınıfa düştük. Ben en önde oturuyordum. Bu vatandaş da gözleri bozuk olduğu için, tahtayı göremediğinde hiç izin almadan gelir yanıma otururdu. Ben de gıcık olurdum ama pek tepki vermezdim. Kendisiyle ilişkimiz bu şekilde başlamıştı. Herkesle olduğum kadar sohbet ederdim onunla da. Ekstra bir yakınlığım olmadı. Gerçi ben öyle aşırı samimiyet kuran tiplerden de değilim zaten. Mezun olduk, aynı okulun farkli bölümlerini kazandık. Illa ki görüşmeye başladık ama ben mutemadiyen ekiyordum. On defa buluşalım dediysem bir iki tanesine belki gittim. Üniversite bitti, işler güçler başladı. Bu kız asla peşimi bırakmadı. Aradı, sordu, evime geldi, zor zamanlarımda yanımda oldu, dinledi, yol gösterdi. gerçekten ben olduğum için bir sürü şeye katlandı. Benim bütün duvarlarımı aldi yerle bir etti, kendine orada sağlam bir yer inşa etti. On yılı aşkındır hayatımda. Şu an koş dese tereddüt etmem.
Yani demem o'dur ki, yapışkan diye etiketlemeyelim çok güzel insanlar olabiliyorlar.