"kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.

bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.

gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.

her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.

düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.

ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.

sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.

tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden “sen” olduğun için vazgeçtim.

bencil olduğun için vazgeçtim.

bunlardan sadece bir tanesi senden vazgecmem için yeterli değildi çünkü sevgim yüceydi.

ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.

bu yüzden ben de senden vazgeçtim."

frida kahlo, diego'dan vazgeçişini bu şekilde açıklamıştır.
Oldukça değişken, asla güven vermeyen bir ruh halim var...

Olmadık zamanlarda olmadık yerlerde olmadık adamlar için müthiş zamanlar harcar, yapıcı olmak için,ilişkiyi yürütmek için muazzam bir çaba sarfederim.

Sonra sanki bunları yapan ben değilmişim gibi,sıradan bir sebep yüzünden sıradan bir vakitte her şeyden, herkesden bir anda vazgeçebirim.
Bunun adı özgürlük...
Bugün çok severken yarın birden yalnızlığıma koşmak isteyebilirim. Sebebi mi? alışkanlıklarım. Ne yalnızlığımdan ne de ilişkimden geçmiyorum. Bünyeme aykırı gelenlerdir.
görsel

Bazen sivaslı olması bile yeterli bir neden olabilir.