bugün

kotu ve zavalli duruma dusmus insanlara tabir ettigimiz deyim. (bkz: ukte dolduruyorum)
sadece öğrenciyken koymayan duygudur. iki sene önce ev arkadaşımla icra ettiğimiz gibi iki kaşık salçaya bir yumurta kırıp bayat ekmekle yemektir.
tiyatrocuların "sefiller" isimli oyunu oynaması.
cep delik, cepken delik bir sekilde ortalikta dolasilmasi durumunda v.hugo'nun büyük eseri "sefiller" kitabina icerik olarak degil de isim yönünden bir gönderme yapmaktir.
(bkz: bırak lan bu psikoloji ayaklarını)
(bkz: aşksız kalmak)
zamanla öğrenci bünyesinde bir alışkanlığa döner hatta karakterine işler. öğrencinin cebinin para ile karşılaştığı günler olsada;
-abi bi çay ısmarlasana be!
-simidin ucundan kırıver kardeş
demekten kendini alamaz. sefalet kanına işler öğrenci kişinin. *
victor hugo' nun başyapıtı sefiller' i tiyatroya taşımaktır. ayrıca, büyük ihtimalle, erkek oyuncular arasında jean valjean' ı canlandırmak adına tartışmalar yaşanmasına sebebiyet verebilecek olandır.
öncelikle sahneye uyarlanması gerektiren çalışma.