sabah 1987 yılında uyanmak

bugün 24 şubat 1987 salı.

ilkokul 1. sınıfın ikinci dönemi başladı. ikinci günü bugün. sabahçıyız, dört gözle beklediğim tek şey ikinci teneffüs. yarım saat oluyor kendileri.

taşlardan kale yapıp, çam kozalağı veya ezilmiş kola tenekesiyle futbol oynayacağız.

diğer teneffüsler de güzel, kiminde kızlarla dansa davet oynanacak, diğerinde deliler gibi koşulacak falan ama o ikinci teneffüs yok mu, en kralı.

**

yok mu bi zaman makineniz, alırım bi dal.

cep telefonuna, internete vs teknolojiye uzun yıllar vardır. Ama farklı sempatik bir kültür vardır. 87'yi hatırlayacak durumda olmasam da 89-90'ları hatırlıyorum. Bir tane misket bulmuştum, atacağımı söyledim. 10 tane çocuk hunharca peşimden koşmuştu. Şimdiki çocuklar olsa kılını kıpırdatmaz. Mahallemizde ayı oynatılırdı. Keçiler gelir Mehmet amcanın ağaçlarının yapraklarını yer o onları kovalar. Sokakta araba sayısı yok denecek kadar azdır. Boş araziler çoktur, her taraf çayır çimen. istanbulun göbeği adeta bir köyü andırır, sokağımızda ayçiçek, mısır tarlası vardı anasını satayım. Bağcılardan bahsediyorum. Şimdi aynı yerde motosiklet park edecek yer yok.

Doğmamış olduğum bir sabaha uyanmak. ilginç olur. Ablamı severdim ne güzel, minicik bebek o sene...

görsel

gs nin şampiyonluk hasreti ile yandığı yıldır malatyaya doğan araba ile şampiyon olmuştur.

elektronik muzik esliginde dans eden vatkali ceketli, kabarik sacli, renkli taytli, bol kazakli kadinlarla karsilasmaktir.