reddedileceğime başkasına kaptırırım erkekleri

insan olmaktan kaynaklanan bir adet onuru bir adet de gururu olan erkeklerdir.

red eden kızla ertesi gün karşılaşıp ezileceğine, başı dik yürümeyi tercih eder.

"zaten benden hoşlanmıyordu iyi ki üzerine gitmemişim" diye sevinir.

hiçbir zaman sahiplenme hissinin oluşmayacağı, bu hissin yokluğunda da değer verme kriterlerinin gelişmeyeceği erkeklerdir.
sahiplenme duygusu elbette sadece erkekler için geçerli değildir. toplumumuzda sahiplenme "mal" olarak görme olarak zuhur etse de kastım bu değildi. kıymet bilme, oluşabilecek her türlü kötü sonuca hazırlık olma, koruma... bunların önemsizliğinden dem vuranlar da, kendilerini bu konularda başarısız görmek istemediğinden duyarsız kalmayı tercih ederler. bizim toplumumuzda insan, başarılarıyla büyümez, başarısızlığa mahal vermeyerek yerini korur. bu da böyle bir şey işte.

Reddedilmekten değil kızı kaybetmekten korkan erkeklerdir. "arkadaş olalım bu bile yeter" diye düşünür.

Akılsız. Bunun kız versiyonu benim.

Reddedilirsen yine başkasına kaptırmış oluyorsun. Sonuç aynı yani. En azından denemek daha iyidir.