bugün

Genel olarak yaşadığım durum. bir anlık değil. olmayanlar, özellikle olma ihtimali olup gerçekleşmeyenler yüzünden bazen aklımı oynatacak gibi oluyorum. en basit ifadeyle içim acıyor. ne anlatabilirim, ne dinletebilirim.

Yasını tutuyorum kararttığım düşlerin,
Yıpranmış divâneler gibiyim sokaklarda,
Amansız bir ütopya üfleyen pencereler
Lif lif yoluyor dram seyyahı bedenimi.
Önümde, haksızlığın hesaba çekildiği,
Hiç kimsenin kimseyi tanımadığı mahşer.
Arkamda, kare kare ömrümü belirleyen,
Hatırladıkça yanıp tutuştuğum resimler...
Tam olarak budur.
(bkz: yanlış okumak)
(bkz: pişmaniye)
(bkz: sabah sabah acıkmak)