bugün

satıcıların en sevdiği tiplerdir. satıcının söylediği fiyatı kayıtsız şartsız kabul ederler. bazen satıcı otomatikman ' 30 ama sana 25 olur' derse sevinçten havalara uçarlar, satıcı da karşısındaki insanı gözünden tanıyamamış olmanın cezasını çeker.
bir de bunların, fiyat sordu mu çok pahalı olsa bile kendini mecbur hissedip ürünü alan çeşitleri vardır ki, insana 'oha lan!' dedirtirler.

(bkz: bir arkadasimin arkadasi)
hiç pazarlık yapmayı beceremezler. her alış veriş öncesi kendilerini şartlandırırlar "bu sefer kesin pazarlık yapacağım" der lakin yine gider hoşuna giden ürünün etiket fiyatı neyse verir çıkar. her seferinde pişman olur.
-ne kadar şu
+35 ytl
-hıım iimi bari?
+ne dion sen ya italyadan geliyo bunlar
-daha ucuz sanki var ben veriyorlardı
+ oo dayı sen alıcı degilsin anlaşılan hadi oyalama bizi bu fiyata bulumazsın bunu.
-hadi ya.. iyi ver bari 2 tane
+al abi bak çok ucuza kapattın ha.sende ne anasının gözüymüşsün.

100 metre ileride
-(lan şurda da bi sorayım harbi ucuzamı aldık acaba)
+ne kadar şunlar
=15 ytl abi 2 tane al 25 olur
-hadi ya diger aya artık kolay gelsin.
-hadi kardeşim 350 ye ver, alalım artık şunu.
+ inan olmaz. bize gelişi zaten bık bık bık..
- eee kaça olur en son ?
+ 390
- olmaz 370
+ 380
- 400
+ 410
- 420
+ bravo. tebrik ederim. çok iyi pazarlık yapıyorsunuz.güle güle kullanın.
(bkz: yapabilite)
(bkz: o ne lan)