pazar gününü evde kitap okuyarak geçiren erkek

dünyanın en sosyal insanıdır. önce fakir ve asosyal gibi düşünürsün. sonra kapının kirişine sırtını dayayıp bir daha düşünürsün. herkes ciddi bi efor sarfedip dinlenmek, kafa dağıtmak için avmlere, parklara, bahçelerde, başka şehirlere giderken onun evde oturması ve oturduğu yerden kitap yapraklarını hışırdatarak dünyayı dolaşması, yeni insanlar tanıması az şey midir? güneşin göz bebeklerine dokunmasına, rüzgarın gömleğinin yakalarında içeri girmesi, denizin 10 metre ötede olması şart değildir. rahatlamak ya da dinlenmek için kapıyı vurup kendini sulak alanlara atmak ya da balık tutmak sadece gerçek dünyada yapılan bir iş midir? tam aksine. her şey kitaplarda başlayan bir senaryodan ibarettir. bazen ya da her zaman thomas mann ın burjuva çöküşüne dair yazdığı 600 sayfalık romanını okumak, bi pazar günü onu en çok dinlendiren ama en az yoran aktivitelerden biridir. bazen bir hedeftir, bazen zorunluluk. her şey değildir ama çok şeydir.