pasosuz öğrenci ve şoför diyalogları

genellikle şoförün tamam bu seferlik geç ama birdahakine olmaz diyerek sonlandırdığı diyaloglardır.

içerden bukart iste kimsede yoksa 2 durak sonra iner doldurursun gişeden şeklinde sonlanan diyalogtur. (bkz: bursa)

"abi öğrenciyiz görmüyor musun üniformayı" sözünü yolcuların şoföre kıllanarak bakmasını sağlamak amacıyla bilerek yüksek sesle söylediği durumdur.

+ paso?
- yok paso.
+ öğrenci alamam o zaman.
- abi oradan çalışan biri olarak mı duruyorum. sırtta çanta falan.
+ pason var mı?
(cüzdandan öğrenci kimliği gösterilir)
+ paso değil o.
- e öğrenciyiz ya.
(tam bilet parası alınır)
- pezemengin oğlu hmmm..

birinci gün.

öğrenci : abi pasomu evde unuttum.
şoƒör : tamam bu seferlik geç.

ikinci gün.

öğrenci: abi pasomu evde unuttum. (amk hergünde aynı şoför mü denk gelir lan)
şoƒör : hadi bin ama yarın unutma.

üçüncü gün:

öğrenci: abi ya ben yine pasomu unuttum. ( ulan ben şansımı s.kerteyim )
şoƒör : bu son olsun genç.

dördüncü gün:

öğrenci : mmm kem küm ( ulan bundan başka şoƒör çalışmıyo mu siktimi belediyesinde lan )
şoƒör : pasonu unuttun di mi yine? sende paso unutuyosun amk. çık çık çık siktir git lan in aşağı.

-bir öğrenci alır mısınız?
+paso.????
-evde unuttum. unutmasam basacağız herhalde.!!!

iş yerine her gidişimde başıma gelen diyalogdur efendim.

eğer ki o gün paspal giyinmiş isem, kimse bana paso falan sormadan rahatlıkla arka koltuğa geçip oturabilirim.
lakin, azcık bakımlı olayım topuklu ayakkabıları çekeyim, "paso?" diyen gözlerle bana bakan şoförle bakışmamız içten değildir.

+bir öğrenci lütfen.
-öğrenci misin sen?
+evet?
-hani bakayım kimliğine.
+töbe töbe. buyrun şoför bey.

hayır kimliği gösteririm lakin, adam kimliğe değil de tekrardan tipime bakmaya başlar.

şoförün değil de, şu halk otobüslerinde yanda oturan dingillerin insanın sinirlerini ast üst edeceği diyaloglardır.

öğrenci yeni paso başvurusu yapmıştır. eskisiyle idare etmektedir. ama eski pasosu da, 1,5 basmaktadır.*o yüzden, halk otobüsünde yanda kendine ait özel yeri olan çalışana 1 lira verilir.*
adam: siviller 1,5
öğrenci: sivil değilim öğrenciyim
adam: pasoyu göreyim
öğrenci: pasom olsa zaten sana para vermezdim
adam: paso olmalı
öğrenci: al abi bak üniversite kimliğim
adam: paso olmalı.
öğrenci: al abi bu da eski pasom yenisi gelecek

adam hala konuşur. öğrenci de, 2 lira verir arkaya gider. o paranın üstünü müsait tarafıyla yuvarlar artık. öğrenciyi sinir eden durum, her otobüste farklı olayların olması. bazısı 1 lirayı kabul eder, bazıları burun çevirir. sanki, adamın karısına fiyat biçiliyor. neyse, o öğrencin artık yeni bir pasosu var ve 95 kuruş basmaktadır!

güvenparkta bindikten sonra önümdeki 40 yaşındaki bayan öğrenci basar. adam sesini çıkarmaz. benim okul kıyafetiyle, sırtımda çanta ile gördüğü halde şöyle bir diyalog olur.

x: paso?
ufdm: yok pasom.
x: çift basacaksın o zaman.
ufdm: herkese paso diye soruyor musunuz amk? para üstünü vereceksen basiyim çift. (tek basılır, kulaklık takılır, devam edilir yola)

en akıllıcası:

x:paso?
dibci: paso yok, ama öğrenciyim. (burada eyvallah ederse ne ala; yok etmezse diyalog devam)
x:çift bas.
dibci:yok ben ineceğim şurada. dursun.(burada eyvallah ederse ne ala; etmezse diyalog devam)
x:in.
dibci:tamam. aktarma var nasıl olsa. şansımı bi dahakine denerim.