oturup birşeyler yazmak

evet insana aniden gelen bir mevzudur. şöyle ki kafandaki soruları, endişeleri ya da hüzünlerin çok fiyakalı cümleler kurduğunu fark ediyorsun ve ULANN BUNLARI YAZIYIM BEN!! diyorsun.

kafandaki o endişeler bir anda yazıya dökülüyor ve aklından çıkıyor artık sadece bi yazı halini alıyor.bir anda düşüncelerinden kurtuluyorsun ancak düşünceler bitmek tükenmiyor yazmakta tükenmiyor haliyle.

insan sadece hayallerini yazamıyor korkuyor çünkü gerçekleşemeyecek şeyleri yazmaktan korkuyor düşünüp mutlu olduğu şeyleri yazmaktan korkuyor.çünkü hayaller sadece mutluluk verir insanı ona inandırmaz çünkü hayaldir sadece.

insanın kafasında dolaşması ve yer yer kendiyle dalaşmasıdır.

oturduğun yere dikkat etmek gerek.