bugün

son durağa yaklaşıldıkça inen yolcular sebebiyle belediye otobüsünde tek başına kalmak. garip bir ruh haline sokar insanı, sanki otobüs bizimdir ve istediğimiz koltuğa otururuz.
şoför biraz şarapçı tipli bi adamsa ve ıssız yollardaysanız tedirgin eden durumdur.
hele ki çarşı da acil yetişmeniz gereken bir randevunuz var ve aksi şeytanın yine sizi bulduğu yarım saat asansörde mahsur kalıp ve tam iş çıkışı saatlerinde gelen otobüsün boş olduğunu görmeniz, aklınızda türlü türlü senaryolar kurmanıza sebeptir.
eğer bayansanız çekindiğiniz utandığınız acaba bana bişey yaparmı tarzında düşüncelere daldığınız zamanlardır.
uçakta tek kalmaktan iyidir..
tip tip bakan otobüs şoförü eşliğinde korkutucudur.
şöförle ilgili çeşitli düşüncelr havada uçuşur. ya beni hemen indirirse, inmemi istiyorsa son durağa kadar gidersem beni döverse" türünden garip düşüncelr.
insanı garip bir ruh haline sokar, sanki şehir dışına kaçırılıyormuşsun sanırsın.
daha bi yayılarak oturur insan nedense, bi de ogleden sonra filansa, hava da hafif bulutlu, yersiz hüzün barındıran pop şarkısı klibi tadında geçer kalan yolculuk.
ya şoför sizi kapıya sıkıştırıp iffet yaparsa diye haklı korkularınızı aklınıza getirir.
ne yapılacağı bilinmez, arada bir dertliymişçesine oflanıp puflanılır, telefonun tuş kilidi açıp kapatılır.
yolcuyu ve şoförü de aynı oranda tedirgin edebilecek durumdur. kriminal suçlu olmadığı görünümünü yaratıp şoförü korkutmamaya çalışır o tek kalan yolcu.
şırnak gibi bir yerde iseniz sizi derin düşüncelere sevk eder.

(bkz: sikmeseler bari)
Soforun koyu sohbetine maruz kalinmasina sebep olan hede.