ortamdaki kimseyi kendine yakın görmemek

yapmacık insanların içinde olduğunuzu farkettiğiniz anda yapılan şeydir. bilirsin ki herkese öyledirler.

herkesin normal sizin anormal olduğunuzu düşündürtür.

evet sahte yüzlerin, anlamsız bakışların, gülüşmelerin, rahatsız edici enerjilerin üzerinize bir kabus gibi çöktüğü ortamlar olur...

ama artık girdiğim her yer böyle.
oturduğum, konuştuğum herkes böyle.
bir bilseniz herkes ne kadar uzak... anlamsız.
bu yüzden mesafeliyim ben de herkese
yaklaşamam kendimden başka hiç kimseye...

isyerinde bu durumdayım. Memnun değilim ama yıllardır değişim de yapamadım. Zira herkes bok gibi geliyor.