olimpiyatlara katılıp ilk günden elenen sporcu

kafasına göre takılır.

olabilir deyip profesyonelce yenilgiyi kabul edip bir sonraki olimpiyatlara daha iyi hazırlanması gereken sporcudur.

olimpiyatlara katılmak bile başlı başına büyük bir özveri gerektirdiğinden çok da küçük görülmemesi gereken sporcudur. siz üşenip su almaya kalkmazken adam götünden ter akıtarak hazırlanmış ve işin nirvanasına katılmıştır.

hemen şehri gezer bu. türk ekibine de ; giderken haber verin deyip ortamlara akar. en güzeli.

efor harcayıp, heyecanlı ve endişeli bir şekilde beklemek yerine; elde cips, çerez mis gibi koltuğa götünü yayarak izlemenin daha da keyif verici olduğunu keşfeden sporcu olabilir. Sorsan 1000 türlü mazaret sunarlar. Yok sıcaktı, yok heyecanlıydım cart curt felan fiş mekan. Sanki diğer ülkelerin sporcuları şemsiye altında, elde buz gibi sular, yandan yaprak sallayan hizmetçiler eşliğinde mücadele ediyorlar diye insanı düşündürten sporculardır.

olimpiyatlara katılmayı amatör kümede top koşturmak sanan kişinin beyanatına konu olmuş sporcudur. dandik denilen atıcılık sporunda nereden baksan tüm dünyada binlerce sporcu olimpiyatlara katılmayı hedefler ancak sadece 100 kadarı olimpiyata gidebilir. olimpiyatlara katılmak bile bir başarıdır. bir de atletizmde olimpiyatlara katılma barajlarına bakacak olursak barajı geçebilecek sporcu sayısı zaten sınırlıdır. cirit atma a barajının 80 metreden daha fazla olduğunu söyleyeyim ve geçen sene sadece 20 kadar ciritçinin bu dereceyi geçebildiğini ekleyeyim, gerisini siz anlayın.

not: 4 yıl boyunca futboldan başka spor konuşmayan, olimpiyat zamanı spor otoritesi kesilenleredir sözüm.

daha sonraki aşamalarda açık ara yenilip rezil olmasından iyidir.

(bkz: fodepar)

katılmış bi kere. ki bunun anormal bir durum gibi ele alınması da garip. ne yani ilk gününden elenilmeyen olimpiyat mı var?

katılmış bi kere. ki bunun anormal bir durum gibi ele alınması da garip. ne yani ilk gününden elenilmeyen olimpiyat mı var?