okuldan mezun olunan gun

hayata atılan ilk adımdır. bundan sonra arkanızda size yol gösterecek öğretmenleriniz, akıl verecek aileniz yoktur. kendi ayaklarınız üzerinde durma vakti gelmiştir...

sosyal fobisi olan için derttir bu gün. ulan şimdi bir sürü insanın bakışı altında gidip de diplomayı mı alacağım... şeklinde söylenir.

bir çok hissin birden hissedildiği nadir günlerdendir. sevinç ile hüzün, boşluk, merak, uzaklaşma, bağlanma, özlem. daha bir çok şekilde çoğaltılabilir. ama bu ruhsuz yazar kişisi karnesini alıp dışarı adımını attığında hiç bir şey hissedememiştir. bir dönüp bakmıştır geri, artık öğrenci olmadığı gerçeğini anlayarak, özlemle. göğsündeki sızıyı çözümlemesi zaman almıştır, ama artık çok geçtir.

artık dersler bitti, gelsin paralar diyerek mutlu olduğun ancak mezun olduğun bölümün bir halta yaramadığını anladığında lanet ettiğin gündür.

gelmeyeceginden emin oldugunuz, diger kizlarinin mezuniyetine gitmemis olan babanizi elinde bir kirmizi bir beyaz gulle toren salonunda gordugunuz gundur.

tekkelere mum dikilip, kurbanlar kesilecek gündür.

nefretle anılırken aslında en çok özlenen günlerden biri.

gıcık ve sinir olduğu hoca veya hocalar için okul bitsin o zaman görüşeceğiz diyen biri için görüşme vaktinin geldiği gündür. * *

(bkz: mezuniyet günü katliamı)*

bir an önce dedirtendir. bir diplomanın peşinden koşulan yıllardan hesap sorulacak gündür ayrıca.

derin bir oh çekme günüdür.

bir eziyetin bitip başka eziyetlerin başlayacağı gündür.

kimi için "işte şimdi başlıyoruz !" dediği ; kimi için ise " aha şimdi yaprağı yedik !" dediği gündür.

Yaraa yemeniz için önünüzde bir engel kalmadığı gündür.

O gün pek birşey anlaşılmaz. Heyecan vardır, rahatlama vardır. Mezun olduktan sonra* bir tatili hakettim dersiniz. Tatil den sonra yavaş yavaş avuçlarsınız afedersin malafatı. Ne iş vardır ne güç. Bulmak sa da imkansızdır..

Ekmek aslanın ağzından mideye inmiş, öğütülmüş ve hatta dışkı olarak doğaya karışmıştır. Bu durumda eşelemek gerekir.

ilginç bir gündür.

kurtulmuş bir yüz ifadesine sahip olsanız da hüzünlüsünüzdür. tekrarı yoktur çünkü.

artık büyümenin zamanı gelmiştir.

diplomanın alındığı gündür. okulu bitirdiğinizde öğrenci işleri size 2 ay sonra gel diplomanı al der. siz de 2 ay sonra okulun kapısına dayanırsınız. diplomayı öğrenci işlerinden alıp artık o şehirden ayrılmak için okulun bahçesine çıkarsınız şöyle etrafa son bir bakış atarsınız o okulun meydanına ilk geldiğiniz günü o heyecanı hatırlayıp bahçeden çıkarken kendinize güven ve ayaklar yere sağlam basmada üstünüze yoktur. hele ki okulun o yolundan ilerlerken daha yeni kayıt yaptırmış ve önünde daha çok uzun bir yol oldğunu düşündüğünüz bebeleri görünce kendinize vay be bir zamanlar bende bu haldeydim der otobüse atlar ve farklı duygular içinde yolculuğu geçirirsiniz. o koltuğunuzda artık tamamen değişcem, farklı bir kişiliğe bürüncem, yeni bir yaşam beni bekliyor dersiniz. yolculukta aklınızın derinliklerinde şu soruda yüzmektedir. ee şimdi ne olcak?