bugün

takriben doksanlı yıllarda doğanların, iki binli yılların başında televizyonlarda gösterilmeye başlanan okey* reklamlarına herhangi bir alam yükleyememesi olayıdır. genellikle peder beye büyük bir masumiyetle sorulur, lakin peder bey soruya karşılık o an dilini yutup, kendine ahraz nitelikleri telakki eder. ve o reklamdaki ürünün ne olduğu ancak mahalledeki piç diye tabir edilip her boku bilen elemandan duyularak öğrenilir.
annenin "çiş bezi" olarak açıklamasıyla son bulmuş olaydır. **
aynen öle la hatta sokakta bozacı tarzında bı adam okeeeeey dıye bağırırdı bı evde adamla kadın bunu duyar adam okey almak için dışarı çıkardı, yanlış hatırlamıyorsam yani.
aynı dönem benzeri kutularda superonline bilmem ne yarak kürek internet reklamları olması sebebiyle acaba internet mi lan diye yaşanan muammadır. eve de o dönem yeni bilgisayar alınmıştır, süper marketten çıkarken anneyle birlikte kasaya elinde okey kutusu olan 10-11 yaşında bir çocuk yaklaşır. market çıkışında onun internet değil prezervatif olduğu öğrenilir. prezervatifin ne olduğunu ise baba akşam evde anlatır.
(bkz: markalı boza)
küçükken sokakta okey diye bağıran bir adam ve ne olduğunu anlamadığım bir reklam.
ebeveynlerin rolü büyük. yada bilmiyodular çünkü pipim kalkınca babam bu niye kalktı lan derdi, utanırdım.