nefreti sevgiyle oldurmek

nefreti, sevgisizlikten kaynaklı ve yine nefretle beslendiği yargısından hareketle, bunu aşabilmek için nefretten daha çok ve onu hesapsızca kapsayacak kadar sevgi ile mukabele etmektir.

iseviler, bir yanağına tokat atıldığı zaman öteki yanağın çevrilmesini salık verir. islam'da da cihat konusu hariç sosyal meselelerde benzer öğütler vardır. bayram sevincinin büyün nefreti yenmesi için, bayramlarda küsülü kalmanın hoş görülmemesi gibi bir çok öğüt sayılabilir.

nitekim varlık, aşk üzre bina edilmiştir.

(bkz: habibim sen olmasaydın bu cihanı yaratmazdım)
*

nabza göre şerbet vermenin başka türlüsü.

Sevgi: Bencil arzularımızın, ego masajlarımızın, yıkıcı şehvetimizin üzerine örttüğümüz şık şal...
Nefret: Acının morfinidir...

icinizdeki sevginin cok siddetli nefrete donusmesiyle, tersi de mumkun olan eylemdir.

(bkz: bazı aşklar nefretle başlar) nasıl bir şeyse....

o iş öyle kolay değildir. ne demiş birisi: "ben mevlana değilim, adam ol öyle gel".

sürekli onu yapmaya çalışıyorsun kimsenin yine haberi olmuyor durumu.kendine bonus yapıyorsun, belki büyüyorsun ama bonusu harcamaya yer olmadıktan sonra topladığın puanların bir kıymeti kalmıyor durumu.