bugün

işsiz güçsüz bir patates olduğumdan.
Yolculuğa çıkıyorum otobüse bindim şimdi ve feribotun kalkmasını bekliyorum.
kafa dinliyorum, insanlar azalıyor sakin gece. iyi oluyor.
Rekakatçilik.
yine bi halt yedim. ağzımın payını almayı bekliyorum.
Istanbula gidiyorum ve uyku tutmadı.
(bkz: depresyon)
Sözlük sarrrdı, sarıyo.
Maçlar vardı, yeni bittiler. Ondan.
Yukarı çıkıp yatmaya üşendiğim için. Bende tv izliyorum boş boş, hic bir şey de yok amk.
huzursuzluk, dertler, hüzün, moralsizlik...
Gittiği yere kadar devamke.
Aşk ı memnu batağına düştüm.
Bilmem.
uykuyu öldürdü macbeth.
harbiden lan, ben neden uyumadım ki amk?
Kalp ağrısı mı desem sancısı mı desem yavaş yavaş artarak şiddetleniyor.
Çünkü ne güzel uyumuştum ama üşüyerek uyandım. otobüs terminali soğuğuyla yarışabilir durumda şu an benim oda. allahım dışarda kalanlara yardım et...
sen benim geceleri uyuduğumu mu sanıyorsun memati.
çünkü ben buna değerim.
Bittorentin çıkışını izliyorum.
Kısmet olmadı.

(Bugünde 3 saat uyumak yeterliydi demek ki)
Gündüz kendini tatlı tatlı hisettirip iki ağrı kesici içmeme rağmen zonklamayla devam eden bir baş ağrısı.
ama bebeğim her gün soracak mısın böyle?
Uyuyanları uğurluyorum. Ve kendimi sorguluyorum. Niye? Diyorum. Ne zaman durulacağımı düşünüyorum.