bugün

Artık mutlu yada mutsuz olduğumu anlayacak bir ruh hali yani kafa kalmadı.En berbat şey mutlu gibi olmaya çalışmak,hayat acımasız..
Mutluluğu aramayarak,mutsuzlukları geçiştirmeyip sonuna kadar yaşayıp ondan kurtularak ve kendini hayatın akışına bırakarak.

"Mutluluğu yaşatan mutsuzluktur aslında. Her duygunun zıddı kendisinin varlık sebebidir. Yokluğunu bilmeden varlığını anlamazsın hiçbir şeyin"
müzik ile...
örn: pek bilinmeyen (bizde) grupların kulağımıza yabancı gelmeyecek tınılarını dinlemek.
tavsiye ederim, bir dinleyin.
hele ki yağmurlu havalarda yolda aracın camından dışarı bakarken.

https://www.youtube.com/watch?v=RHNbkBNbrr8
Küçük şeylerle.
Uludağ sözlük ile.
Değiştirebileceğim şeyler için çabalayıp, değiştiremeyeceklerimi kabullenerek. Çoğunluğu kabullenmekle geliyor bence mutluluğun. Örneğin otobüsü kaçırdığımda "Tüh kaçırdım" yerine "22 dakika boş durup soluk alabilmem için zaman çıktı" diyorum.
Olmuyoruz.
Sinemaya giderek.
A haber izleyerek tabi ki de.
Pollyanna gibi. Dağa kaldırıp skmişkler bu kızcağızı, olsun be temiz hava aldık demiş. Hayata bir yerde pozitif bakmak gerek.
mutlu olmak ile huzurlu olmak farklı şeylerdir. şahsen beni hafta sonlarına gelmek mutlu ediyor. haftanın 6 günü iple çektiğim güne başlayınca da bok gibi geçiyor orası ayrı konu tabi. beni en son mutlu eden şey ise dün, hep yek 4 ün 15 ekim 2021 tarihinde sinemalara geleceğini öğrenmek oldu.

tabi gökhan yıkılkan'sız bir hep yek ne kadar mantıklı, tartışılır. huzuru ise yalan yok namazda buluyorum. namazımı huşu içerisinde kıldıktan sonra bana gelen o huzur çok güzel bir his oluşturuyor.

islam inancını benimsemeyenler veyahut ''müslümanız elhamdulillah'' deyip her boku yiyenler bu güzellikten mahrum kalıyor. beni alakadar eden durum yok. siz kendinizi bu huzura erişmekten alıkoyuyorsanız ben ne yapabilirim ?
Evde tamir, tadilat yapınca mutlu oluyorum.
Geçen gün süpürgede bir problem oldu. Aldım tornavidayı, söktüm parçaları temizledim, bir parça çıkmış yerinden onu yerine taktım tekrar kapattım. Baktım öncekinden daha iyi çekiyor. Acayip mutlu oldum. Halbuki basit bi işlemdi ama kendimi çok önemli bir sorunu halletmiş gibi mutlu hissettim.
Bir sorudur.

Şu aralar olamıyorum. Neşeli insanlar lazım o da Türkiye'de bir elin parmaklarını geçmiyor.
Cevap bulamadım.
Olmuyoruz.
anket doldurmayarak.
Haberlerden, tvden, internetten uzak mutluluk kolay. Görün bakın mutluyum diyen insanların %99u çevresinden memleketinden bi haber yaşayan insanlar.
olmuyoruz. hayat şartları buna el vermiyor. 2 dk mutlu olsak içine sıçıyolar hemen. sanki harammış gibi.
Bebek videoları izliyorum. Vasatlığa bak.
Biraz instagram storysi izledikten sonra aklıma gelen sorudur.

Ben hayattan keyif almayalı neredeyse bir ömür oldu da nasıl bu kadar eğlenip bu kadar mutlu olabiliyor insanlar sadece bunu düşünmekle meşgulüm.

Gerçekten her anınızda bir şeyler hissedebiliyor musunuz yoksa sizde de o hiçlik hissi hep var mı?

Ay yazarken sıkıldım daha
Olmayarak. Yanlışlıkla mutlu olursam da beni mutlu eden şeyi hemen terk ediyorum yoksa "mutlu oldum, kesin altında bir şey var bunun" diye düşünüp mutsuz olurum.
Yemek yiyorum. Şu anda çok sinirliyim çünkü çok açım sabaha kadar aç mı kalacağım? Emin değilim.
olamıyorum ki.
5-6 yıl önce sürekli otobüste karşılaştığım bir kız vardı. yüzünde sebepsiz bir mutluluk ile sürekli gülümseyerek camdan dışarı bakıyordu. sanki dışarısı Hollanda tarlaları ya da Norveç dağları.

"amk sen Zeytinburnu na giden bir insansın. bu kadar mutlu olabilecek ne var şu hayatta?" diye sormadım. belki sorsam ben de mutlu olacaktım. ama ne yazık ki mutluluğun formülünü öğrenemedim.
erteleyerek.
güncel Önemli Başlıklar