bugün

sabah evden çıkarken "ulan hava kapalı kessin yağmur yağcak amınagoyim" diye düşünen fakat saatler mesai bitimini gösterdiğinde güneşten kavrulan, ense kökünden aşağı çatalına doğru kayan ter damlasıyla gerginleşen, montu elinde kaln adamın o kutsal gün gelip de yağmur toprağa düşüğünde yaşadığı haklı gururdur.

yaşasın mevsimlik montunu sonbaharın ilk gününde kardolapdan çıkartıp eline alan adam. kahrolsun ısrarla incecik tşörtle mevsime meydan okuyan elleri boş adam.

elleri boş adam bugün donuyo amınagoyim, ay yazııık.
(bkz: montla sıç)
http://galeri.uludagsozlu...ntla-s%C4%B1%C3%A7-51601/
kombiyi açan adamın yaşadığı haklı gurura eş değerdir.
evden osuruktan bir gömlekle çıkan artisin imrenerek ve titreyerek izlediği gururdur. valla bak.
Bir de montun ıcınden gecen seneden kalma 1 cekırdek veya leblebı tanesı cıkarsa gurur artı mutluluk olusur.
ALTINA GiYDiĞi KAZAĞIN KOLU NUN KISA OLDUĞU GERÇEĞiDiR.
bir de mont deri ise değmeyin amk. keyfine. işte olay da budur, gurur da budur.