bugün

sözlerden anlaşılacağı üzere erkin koray' ın sosyal içerikli bir şarkısıdır. memurun çilesine atfedilmiş, belki ilk memur şarkısı.

garip gonlum cekse de su
yagli yagli boregi de
almaya kudretim yetmez
boluk porcuk butce ile
yillardir hep akintiya
ceke ceke kuregi de
yaprak gibi ruzgarlarin
onunede katilmisim ben
memurum ben! memurum ben!
memurum ben! memurum ben!
zamlar senin kaderindir
iste yine zam diyorlar
su hayatta cekecegin
omurboyu gam diyorlar
bu gidisle senin isin
iyice tamam diyorlar
yedi,sekiz,dokuz ya da
on paraya satilmisim ben
memurum ben! memurum ben!
memurum ben! memurum ben!
memurum ben cekecegim hep
ciledir benim cile
ne gule ozenirim
ne de oten bir bulbule
ac kalirim ay sonunda
cifte maas alsam bile
en sonunda kendi kendi
icimden de atilmisim ben
memurum ben! memurum ben!
memurum ben! memurum ben!
hadi yine iyisin, sen işini bilirsin denilesi kişi.

(bkz: benim memurum işini bilir)
börekçide börek yiyen erkin korayın yanına yaklaşan bir memurun ben memurum börek yiyemem demesi üzerine yazdığı şarkıdır.
biz memurlar,
saat dokuzda, saat on ikide, saat beşte,
biz bizeyizdir caddelerde.
böyle yazmış yazımızı ulu tanrı;
ya paydos zilini bekleriz,
ya aybaşını.
orhan veli'nin 'zilli şiir'ini hatırlatan cümledir.
işini bilemeyen memurların şarkısı.